Lompat ke isi

Imamiyah

Ti wikishia
Ieu artikel ngeunaan Syiah Itsna 'Asyari (Dua Belas Imam). Pikeun mazhab Syiah sacara umum, tingali Syiah.

Imamiyah atanapi Syiah Dua Belas Imam atanapi Syiah Itsna 'Asyariyah mangrupikeun cabang panggedéna tina mazhab Syiah. Numutkeun kapercayaan Syiah Imamiyah, kapamimpinan masarakat saatos Nabi aya dina Imam sareng Imam ditunjuk ku Allakaca Syiah Imamiyah, dumasar kana hadits sapertos Hadits Ghadir, nganggap Ali bin Abi Thalib salaku panerus Nabi Islam SAW sareng imam munggaran, percaya kana Dua Belas Imam, sareng percaya yén Imam ka dua belas, Al-Mahdi, masih hirup sareng aya dina kaghungan. Zaidiyah sareng Ismailiyah, dua aliran Syiah sanés, henteu percaya ka sadaya dua belas imam anu dianggap ku Syiah Imamiyah, sareng ogé henteu nganggap jumlah imam dugi ka dua belas urang.

Prinsip kapercayaan Syiah Imamiyah aya lima; Sapertos umat Islam sanés, aranjeunna nganggap Tauhid, Nubuwwah, sareng Ma'ad salaku Prinsip Agama maranéhna, sareng salian ti éta, aranjeunna percaya kana dua prinsip Imamah sareng Keadilan anu ngabédakeun aranjeunna ti Ahli Sunnah. Raj'ah mangrupikeun kapercayaan khusus Imamiyah anu dumasar kana éta, sababaraha jalma maot balik deui ka dunya saatos Kemunculan Imam Zaman.

Syiah Imamiyah ngalakukeun seueur kahirupan sapertos ibadah, transaksi, sareng mayar zakat hukum syariah numutkeun fatwa agama. Pikeun pamikiran teologis, yurisprudensi, etika, sareng sajabana, aranjeunna ngagantungkeun kana opat sumber: Al-Qur'an, riwayat Nabi Islam SAW sareng Dua Belas Imam, ogé akal sareng ijma'. Syaikh Thusi, Allamah al-Hilli, sareng Syaikh Murtadha al-Anshari mangrupikeun ahli fiqih anu paling kasohor, sareng Syaikh Mufid, Khaja Nashiruddin Thusi, sareng Allamah al-Hilli mangrupikeun teolog Imamiyah anu kasohor.

Dina taun 907 H, Syah Isma'il ngadegkeun pamaréntahan Shafawi sareng ngresmikeun mazhab Imamiyah di Iran. Pamaréntahan ieu ngagaduhan peran anu ageung dina panyebaran mazhab Imamiyah di Iran. Républik Islam Iran mangrupikeun sistem politik ayeuna di nagara Iran anu ngaku ngandelkeun prinsip mazhab sareng yurisprudensi Syiah Dua Belas Imam.

Idul Ghadir, milad Ali bin Abi Thalib, milad Fathimah putri Nabi sareng Nisfu Sya'ban, mangrupikeun hari raya agama anu paling penting pikeun Syiah Imamiyakaca Upacara duka pikeun Ahlul Bait AS khususna duka pikeun Husain bin Ali sareng para sahabatna dina Bulan Muharram mangrupikeun ritual penting anu sanés.

Teu aya data anu pas ngeunaan jumlah Syiah Dua Belas Imam di dunya, sareng data anu aya ogé kalebet Syiah Zaidiyah sareng Ismailiyakaca Populasi Syiah di dunya numutkeun sababaraha data antara 154 dugi ka 200 juta, sami sareng 10 dugi ka 13 persen umat Islam di dunya, sareng numutkeun data anu sanés, langkung ti tilu ratus juta, nyaéta 19 persen populasi umat Islam di dunya. Kaseueuran Syiah, nyaéta antara 68 dugi ka 80 persen diantarana, cicing di opat nagara: Iran, Irak, Pakistan, sareng India.

Sajarah Kemunculan

Ngeunaan sajarah munculna Syiah, aya sababaraha sudut pandang; di antarana, waktos hirupna Nabi Islam SAW, saatos kajadian Saqifah, saatos paehan Utsman, sareng saatos Kajadian Tahkim parantos disebatkeun salaku sajarah munculna Syiakaca [1] Numutkeun kapercayaan Sayyid Muhammad Husain Thabathaba'i, filsuf sareng mufassir abad ka-14 H, awal munculna Syiah anu mimitina disebut 'Syiah Ali', nyaéta dina waktos hirupna Nabi Islam.[2]

Salami sababaraha abad saatos munculna Islam, kecap Syiah henteu ngan dianggo pikeun jalma anu percaya kana Imamah Ilahi Ahlul Bait AS; tapi ogé dianggo pikeun anu mikacinta Ahlul Bait atanapi anu nganggap Sayyidina Ali AS leuwih luhur tibatan Utsman, disebut ogé Syiah Ali.[3] Kalolobaan sahabat Ahlul Bait AS kalebet kana dua kategori anu terakhir.[4]

Disarioskeun yén ti jaman Sayyidina Ali AS ogé aya Syiah anu berdasar kapercayaan; nyaéta sababaraha pengikut anjeunna percaya yén anjeunna diangkat ku Allah pikeun jadi Imam.[5] Tangtosna, jumlah grup ieu kacida sakedik.[6]

Dina mangsa Imam Hasan AS sareng Imam Husain AS sanaos jumlah Syiah Imamiyah langkung seueur, éta henteu acan dugi ka tingkat anu tiasa disebat aliran agama.[7] Dina waktos éta, Ahlul Bait ngagaduhan seueur panyokong sareng peminat, tapi sababaraha riwayat nyarios yén jumlah jalma anu percaya kana kalungguhan Ilahi Ahlul Bait kirang ti lima puluh jalma.[8]

Ti ahir abad ka-3 H, Syiah Imamiyah béda ti aliran Syiah anu sanés. Saatos syahidna Imam Hasan al-Askari AS, sakelompok Syiah anu percaya yén bumi moal kantos tanpa Imam, mimiti percaya kana ayana Imam ka dua belas sareng kaghungan Imam Zaman AS. Kelompok ieu katelah Syiah Imamiyah atanapi Itsna 'Asyariyah (Dua Belas Imam).[9] Ti waktos ieu, sacara bertahap, jumlah aliran Syiah ieu ningkat; dugi ka, numutkeun Syaikh Mufid, dina waktos anjeunna nyaéta taun 373 H, Syiah Dua Belas Imam ngagaduhan panganut panglobana diantara aliran Syiah anu sanés.[10]

Kapercayaan

Prinsip kapercayaan Syiah Imamiyah aya lima hal. Sapertos umat Islam sanés, aranjeunna nganggap Tauhid, Nubuwwah, sareng Ma'ad salaku Prinsip Agama maranéhna, sareng salian ti éta, aranjeunna percaya kana dua prinsip Imamah sareng Keadilan anu ngabédakeun aranjeunna tina mazhab Ahli Sunnah.[11] Numutkeun kapercayaan maranéhna, saatos Nabi, peryogi aya jalma anu disebut Imam pikeun nyokot alih jabatanna sareng neraskeun misina. Aranjeunna nganggap panunjukan Imam sapertos panunjukan Nabi ku Allah, sareng nyarios: Allah ngenalkeun Imam ka umat ngaliwatan Nabi.[12]

Syiah Dua Belas Imam, dumasar kana riwayat anu ditepikeun ti Nabi Islam SAW, percaya yén anjeunna, dumasar kana paréntah Allah, parantos ngenalkeun Imam Ali salaku panerusna sareng imam munggaran.[13] Aranjeunna, dumasar kana hadits sapertos Hadits al-Lawh, percaya kana Dua Belas Imam.[14] Dua Belas Imam Imamiyah, sacara berurutan nyaéta:

  1. Ali bin Abi Thalib
  2. Hasan bin Ali
  3. Husain bin Ali
  4. Ali bin Husain (Imam Sajjad)
  5. Muhammad bin Ali (Imam Baqir)
  6. Ja'far bin Muhammad (Imam Shadiq)
  7. Musa bin Ja'far (Imam Kazhim)
  8. Ali bin Musa (Imam Ridha)
  9. Muhammad bin Ali (Imam Jawad)
  10. Ali bin Muhammad (Imam Hadi)
  11. Hasan bin Ali (Imam Askari)
  12. Al-Hujjah bin Hasan (Imam Mahdi[15]

Numutkeun kapercayaan Syiah Dua Belas Imam, Imam ka dua belas, Al-Mahdi, masih hirup sareng aya dina Masa Kaghungan Imam Mahdi sareng bakal bangkit dina waktosna sareng bakal netepkeun kaadilan di bumi.[16]

Keadilan sapertos Imamah mangrupikeun prinsip mazhab Syiah, sareng Syiah, sapertos Mu'tazilah, disebat Adliyah kusabab percaya ka éta. Numutkeun ajaran kaadilan, Allah masihan karunia, rahmat, ogé musibah sareng nikmat-Na dumasar kana hak intrinsik sareng sateuacanna.[17] Raj'ah sareng Badā' mangrupikeun kapercayaan khusus Syiah Imamiyakaca [18] Raj'ah hartosna saatos Kemunculan Imam Mahdi AS, sababaraha mukmin sareng Syiah sareng musuh Ahlul Bait AS anu parantos maot, bakal hirup deui sareng jalma-jalma jahat bakal nampi hukuman pikeun kalakuanana.[19] Ogé, seueur hadits nyarioskeun ngeunaan Raj'ah para Nabi, wali-wali Allah, khususna Imam Ali sareng Imam Husain sareng Ahlul Bait AS, nalika Kemunculan Imam Mahdi AS.[20] Numutkeun ajaran Badā', Allah, pikeun sababaraha kapentingan, kadang nyingkab hiji perkara ka Nabi sareng Imam; tapi sanggeus éta, ngaganti ku perkara anu sanés.[21]
Buku-buku Awâil al-Maqâlât, Tashhîh al-I'tiqâd, Tajrîd al-I'tiqâd, sareng Kasyf al-Murâd, mangrupikeun buku-buku teologis Syiah Imamiyah anu paling penting.[22] Syaikh Mufid (336 atanapi 338-413 H), Syaikh Thusi (385-460 H), Khaja Nashiruddin Thusi (597-672 H), sareng Allamah al-Hilli (648-726 H) mangrupikeun teolog Imamiyah anu paling kasohor.[23]

Bédana Imamiyah jeung Aliran Syiah Lianna

Tingali oge : Zaidiyah jeung Ismailiyah

Zaidiyah, Ismailiyah, sareng aliran Syiah anu sanés, henteu nampi sadaya Dua Belas Imam Imamiyakaca Aranjeunna ogé henteu ngawatesan jumlah Imam dugi ka dua belas urang. Zaidiyah percaya yén Nabi ngan ukur negeskeun Imamah tilu jalma, nyaéta Imam Ali AS, Imam Hasan AS, sareng Imam Husain AS.[24] Saatos aranjeunna, iraha waé upami aya jalma anu wara'i, wani, sareng berehan turunan Sayyidah Zahra AS anu bangkit leres, anjeunna mangrupikeun Imam.[25] Zaid bin Ali, Yahya bin Zaid, Muhammad bin Abdullah bin Hasan (anak zakiah), Ibrahim bin Abdullah sareng Syahid Fakh mangrupikeun sababaraha Imam Zaidiyakaca [26]

Ismailiyah henteu nampi Imamah Imam kadua Imamiyah, nyaéta Imam Hasan al-Mujtaba AS.[27] Aranjeunna ogé ngan ukur nampi Imamah Imam Syiah Imamiyah anu sanés dugi ka Imam Shadiq AS.[28] Saatos Imam Shadiq AS, aranjeunna percaya kana Imamah Ismail putrana sareng Muhammad putra Ismail.[29] Numutkeun mazhab Ismailiyah, Imamah ngagaduhan sababaraha période, sareng dina unggal période aya tujuh Imam anu ngalaksanakeun Imamakaca [30]

Hukum-hukum

Dina mazhab Imamiyah, sapertos mazhab Islam anu sanés, seueur kahirupan sapertos ibadah, transaksi, mayar kawajiban syariah sapertos khums sareng zakat, nikah, sareng ngabagi warisan, kedah dilaksanakeun numutkeun hukum syariah.[31] Al-Qur'an sareng riwayat Dua Belas Imam, mangrupikeun dua sumber utama hukum agama Imamiyakaca [32] Hukum-hukum dicandak kalayan bantuan élmu sapertos Dirayah, Ilmu Rijal, Ushul Fiqh, sareng Fiqh.[33]

Buku-buku Syarai' al-Islam, Al-Lum'ah ad-Dimasyqiyyah, Syarh al-Lum'ah, Jawâhir al-Kalâm, Makâsib, sareng Al-'Urwah al-Wutsqâ mangrupikeun buku-buku fiqih Syiah Imamiyah anu paling kasohor.[34] Syaikh Thusi, Muhaqqiq al-Hilli, Allamah al-Hilli, Syahid Awwal, Syahid Tsani, Kasyif al-Ghitha, Mirzâ-ye Qummi, sareng Syaikh Murtadha al-Anshari ogé mangrupikeun ahli fiqih anu paling kasohor tina mazhab ieu.[35]

Marja' Taqlid

Artikel utama : Marja' Taqlid

Ayeuna, hukum syariah disayogikeun dina buku-buku anu disebut Taudhîh al-Masâ`il, anu ditulis ku Marja' Taqlid.[36] Marja' Taqlid nyaéta mujtahid anu ditiru ku batur; nyaéta ngalaksanakeun amal agama sorangan dumasar kana pendapat fiqih (fatwa) anjeunna sareng mayar kawajiban syariah ka anjeunna atanapi wakilna.[37]

Ritual Agama

Gambar tina upacara duka Syiah Imamiyah dina Arba'in.

Salian ti Idul Fitri, Idul Adha, Hari Bi'tsah, sareng milad Nabi SAW anu mangrupikeun hari raya kaagamaan sadaya umat Islam, Idul Ghadir, milad Imam Ali AS, milad Sayyidah Fatimah SA, sareng Nisfu Sya'ban mangrupikeun hari raya agama anu paling penting pikeun Syiah Imamiyakaca Aranjeunna ogé ngagungkeun milad Imam-imam anu sanés.[38]

Dina mazhab Imamiyah, pikeun unggal hari raya, aya amal agama khusus anu disarankeun; contona, dina dinten Idul Adha, amal sapertos mandi wajib, Sholat Idul Adha, nyalametan, ziarah ka Imam Husain AS, sareng maca Doa Nudbah disunatkeun.[39]

Syiah dina sababaraha dinten sataun, ngayakeun upacara duka pikeun nganyatakeun cinta ka Ahlul Bait AS sareng nganyatakeun duka dina musibah maranéhna.[40] Kaseueuran upacara duka Syiah dilaksanakeun pikeun milara Imam Husain sareng para sahabatna dina Bulan Muharram. Ritual duka Syiah anu paling penting dilaksanakeun dina sapuluh dinten mimiti Muharram, sapuluh dinten ahir Shafar, Arba'in, sareng Poé-Poé Fathimiyyah.

Ziarah ka Nabi SAW sareng Ahlul Bait AS, mangrupikeun ritual agama anu paling penting pikeun Syiah Imamiyakaca [41] Aranjeunna ogé nganggap penting ziarah ka Imam Zadeh sareng tokoh sareng ulama agama anu sanés.[42] Dina riwayat Syiah, disarankeun pisan pikeun ngadoa sareng bertawasul, sareng seueur doa sareng Ziyarah anu diwanohkeun.[43] Sababaraha doa sareng ziarah Imamiyah anu paling kasohor, di antarana: Doa Kumail[44], Doa 'Arafah[45], Doa Nudbah[46], Munajat Sya'baniyyah[47], Doa Tawasul[48], Ziarah 'Asyura[49], Ziarah Jami'ah Kabirah[50] sareng Ziarah Aminallah.[51]

Sumber Pamikiran Imamiyah

Syiah pikeun pamikiran teologis, yurisprudensi, étika, sareng sajabana, ngandelkeun opat sumber: Al-Qur'an, riwayat Nabi sareng Ahlul Bait AS, akal, sareng ijma'.[52]

  • Al-Qur'an
Artikel utama : Al-Qur'an

Syiah Imamiyah nganggap Al-Qur'an salaku sumber pangpentingna pikeun ajaran agama sareng élmu pangawerukaca Pentingna Al-Qur'an pikeun aranjeunna dugi ka upami aya riwayat anu bertentangan sareng éta, éta moal sakaca [53] Numutkeun Muhammad Hadi Ma'rifat, sadaya Syiah nganggap Al-Qur'an anu aya ayeuna leres sareng lengkep.[54]

  • Riwayat Nabi sareng Ahlul Bait AS
Artikel utama : Hadis

Imamiyah, sapertos mazhab Islam anu sanés, nganggap Sunnah Nabi Islam SAW, nyaéta ucapan sareng kalakuanana, salaku hujjakaca [55] Syiah Imamiyah, dumasar kana hadits sapertos Hadits Tsaqalain sareng Hadits Safinah anu maréntahkeun pikeun ningali ka Ahlul Bait AS sareng nuturkeun aranjeunna, ogé nganggap riwayat Ahlul Bait salaku sumber utama pamikiran agamana.[56] Aranjeunna parantos merhatikeun pisan kana pendaptaran hadits Nabi sareng Dua Belas Imam.[57]

Buku-buku riwayat Syiah Imamiyah anu paling penting nyaéta Al-Kâfi, Tahdzîb al-Ahkâm, Al-Istibshâr, sareng Man Lâ Yahdhuruhu al-Faqîh anu disebut Al-Kutub al-Arba'ah atanapi Ushûl al-Arba'ah.[58] Kitab Hadits Syiah anu kasohor sanésna nyaéta: Al-Wâfî, Bihâr al-Anwâr, Wasâil asy-Syî'ah[59], Mustadrak al-Wasâil, Mîzân al-Hikmah, Jâmi' Ahâdîts asy-Syî'ah, Al-Hayât, sareng Âtsâr ash-Shâdiqîn.[60]

Syiah henteu nganggap unggal hadits sakaca Aranjeunna nganggap kriteria sapertos henteu bertentangan sareng Al-Qur'an, dipercaya perawina, sareng mutawatir dina validitas hadits, sareng pikeun ieu ngagunakeun élmu sapertos Dirayah sareng Ilmu Rijal.[61]

  • Akal
Artikel utama : Akal

Akal ngagaduhan tempat anu khusus dina mazhab Imamiyakaca Syiah Imamiyah ngagunakeun akal pikeun ngabuktikeun prinsip kapercayaan maranéhna.[62] Aranjeunna ogé nganggap akal salaku sumber hukum syariah sareng ngabuktikeun sababaraha aturan fiqh sareng ushul fiqh sareng hukum syariah ku akal.[63]

  • Ijma'
Artikel utama : Ijma'

Ijma' mangrupikeun salah sahiji tina opat sumber ijtihad pikeun narik hukum syariah sareng parantos dibahas dina rupa-rupa aspék dina élmu ushul fiqh.[64] Ahli fiqih Imamiyah, béda ti Ahli Sunnah, henteu nganggap ijma' salaku dalil mandiri di sisi Al-Qur'an, Sunnah, sareng akal; tapi nganggap éta sah sabab ngalaporkeun pendapat Ahlul Bait AS.[65]

Pamaréntahan

Di Dunya Islam, seueur pamaréntahan Syiah parantos diadegkeun, kalebet pamaréntahan Alawiyyun Thabaristan, Buyah, Fathimiyah, Ismailiyah, sareng Shafawiyah. Pamaréntahan Alawiyyun diadegkeun ku Zaidiyah,[66] pamaréntahan Fathimiyah sareng Ismailiyah Alamut dumasar kana mazhab Ismailiyah;[67] tapi aya perbedaan pendapat ngeunaan Buyakaca Sababaraha urang percaya yén maranéhna penganut Zaidiyah, aya anu nganggap maranéhna Imamiyah, sareng aya anu nyarios yén mimitina penganut Zaidiyah teras pindah ka mazhab Imamiyah.[68]

Sultan Muhammad Khodabandeh, anu kasohor salaku Uljaytu (pamaréntahan 703-716 H), dianggap salaku panguasa munggaran anu ngumumkeun Imamiyah salaku mazhab resmi sareng narékahan pikeun nyebarkeun éta sacara lega.[69] Tangtosna, anjeunna mundur tina niatna kusabab oposisi ti aparat pamaréntahan dina waktos éta anu menganut mazhab Ahli Sunnah; tapi anjeunna tetep janten Syiah.[70]

Pamaréntahan Sarbadaran di Sabzevar ogé disebut salaku pamaréntahan Syiakaca [71] Mazhab pamingpin sareng panguasa Sarbadaran henteu dipikanyaho sacara pasti; tapi pasti yén pamingpin agamana nyaéta sufi anu ogé gaduh kacenderungan Syiakaca [72] Sanaos kitu, Khaja Ali Mu'ayyad, panguasa Sarbadaran anu terakhir[73], ngumumkeun Imamiyah salaku mazhab resmi pamaréntahanna.[74]

Shafawiyah

Artikel utama : Shafawiyah

Syah Isma'il ngadegkeun pamaréntahan Shafawi dina taun 907 H sareng ngumumkeun Imamiyah salaku mazhab resmi Iran[75] Anjeunna sareng raja-raja Shafawi anu sanés, kalayan tindakan sapertos ngondang ulama Syiah pikeun hijrah ka Iran, ngadegkeun pusat sareng sakola ilmiah Syiah di Iran, sareng ngayakeun upacara duka Muharram[76], nyebarkeun mazhab Imamiyah diantara urang Iran sareng ngajantenkeun Iran nagara anu sapinuhna Syiah.[77]

Republik Islam Iran

Artikel utama : Republik Islam Iran

Republik Islam Iran, saatos kameunangan Revolusi Islam Iran dina 22 Bahman 1357 S kalayan pimpinan Imam Khomeini, diadegkeun di Iran.[78] Sistem politik ieu diwangun dumasar kana prinsip mazhab sareng fiqh Syiah Dua Belas Imam.[79] Wilayatul Faqih mangrupikeun pilar Républik Islam Iran anu paling penting sareng ngawas sadaya kakuasaan pamaréntahan.[80] Numutkeun konstitusi Républik Islam Iran, undang-undang nagara ieu henteu sah upami henteu saluyu sareng agama Islam.[81]

Géografi

Teu aya data anu pas ngeunaan jumlah Syiah Dua Belas Imam di dunya, sareng data anu aya ogé kalebet Syiah Zaidiyah sareng Ismailiyah. Dina laporan "Pew Research Center's Forum on Religion & Public Life", jumlah Syiah di dunya diperkirakeun antara 154 dugi ka 200 juta, sami sareng 10 dugi ka 13 persen umat Islam di dunya;[82] tapi penerjemah laporan ieu nganggap data éta teu realistis sareng ngira-ngira populasi nyata Syiah langkung ti tilu ratus juta, nyaéta 19 persen populasi Muslim dunya.[83]

Kaseueuran Syiah, nyaéta antara 68 dugi ka 80 persen diantarana, cicing di opat nagara: Iran, Irak, Pakistan, sareng India. Di Iran, aya 66 dugi ka 70 juta Syiah, sami sareng 37 dugi ka 40 persen tina total Syiah di dunya. Unggal nagara Pakistan, India, sareng Irak ogé gaduh langkung ti 16 juta Syiakaca [84]

Di opat nagara Iran, Azerbaijan, Bahrain, sareng Irak, Syiah ngawengku mayoritas populasi nagara.[85] Syiah ogé cicing di daérah sapertos Wétan Tengah, Afrika Kalér, Wewengkon Asia-Pasifik, Turki, Yaman, Suriah, Arab Saudi, Amérika Serikat, sareng Kanada.[86]

Catetan Handap

  1. ↑ Mahrami, Târîkh-e Tasyayyu', 1382 S, kaca 43, 44; Tim Sejarah Pusat Penelitian Hawzah dan Universitas, Târîkh-e Tasyayyu', 1389 S, kaca 20-22; Fayyadh, Paydâyesy wa Gostaresy-e Tasyayyu', 1382 S, kaca 49-53.
  2. ↑ Thabathaba'i, Syiah dar Islâm, 1379 S, kaca 25.
  3. ↑ Ja'fariyân, Târîkh-e Tasyayyu' dar Irân az Âghâz tâ Tulû'-e Dowlat-e Shafawi, 1390 S, kaca 22, 27.
  4. ↑ Fayyadh, Paydâyesy wa Gostaresy-e Tasyayyu', 1382 S, kaca 61.
  5. ↑ Ja'fariyân, Târîkh-e Tasyayyu' dar Irân az Âghâz tâ Tulû'-e Dowlat-e Shafawi, 1390 S, kaca 29, 30.
  6. ↑ Fayyadh, Paydâyesy wa Gostaresy-e Tasyayyu', 1382 S, kaca 61.
  7. ↑ Fayyadh, Paydâyesy wa Gostaresy-e Tasyayyu', 1382 S, kaca 63-65.
  8. ↑ Fayyadh, Paydâyesy wa Gostaresy-e Tasyayyu', 1382 S, kaca 62.
  9. ↑ Fayyadh, Paydâyesy wa Gostaresy-e Tasyayyu', 1382 S, kaca 109, 110.
  10. ↑ Sayyid Murtadha, Al-Fushûl al-Mukhtârah, 1413 H, kaca 321.
  11. ↑ Muthahhari, Majmû'ah Âtsâr, 1389 S, jilid 3, kaca 96.
  12. ↑ Mishbâh Yazdi, Âmûzesy 'Aqâ`id, 1384 S, kaca 14.
  13. ↑ Allamah Thabathaba'i, Syiah dar Islâm, 1379 S, kaca 197, 198.
  14. ↑ Allamah Thabathaba'i, Syiah dar Islâm, 1379 S, kaca 197, 198.
  15. ↑ Allamah Thabathaba'i, Syiah dar Islâm, 1379 S, kaca 198, 199.
  16. ↑ Allamah Thabathaba'i, Syiah dar Islâm, 1379 S, kaca 230, 231.
  17. ↑ Muthahhari, Majmû'ah Âtsâr, 1389 S, jilid 3, kaca 96.
  18. ↑ Rabbâni Golpayegâni, Darâmadî be Syiah Syenâsî, 1392 S, kaca 273; Allamah Thabathaba'i, Al-Mîzân, 1417 H, jilid 2, kaca 106.
  19. ↑ Rabbâni Golpayegâni, Darâmadî be Syiah Syenâsî, 1392 S, kaca 273.
  20. ↑ Risyahri, Dânesynâme-ye Emâm Mahdi bar Pâye-ye Qurân, Hadîts wa Târîkh, 1393 S, jilid 8, kaca 47.
  21. ↑ Thabathaba'i, Al-Mîzân, 1393 H, jilid 11, kaca 381; Syaikh Mufid, Tashhîh al-I'tiqâd, 1413 H, kaca 65.
  22. ↑ Kâsyifi, Kalâm-e Syiah, 1387 S, kaca 52.
  23. ↑ Kâsyifi, Kalâm-e Syiah, 1387 S, kaca 52.
  24. ↑ Shâbiri, Târîkh-e Firaq-e Islâmî, 1388 S, jilid 2, kaca 86.
  25. ↑ Allamah Thabathaba'i, Syiah dar Islâm, 1379 S, kaca 167.
  26. ↑ Shâbiri, Târîkh-e Firaq-e Islâmî, 1388 S, jilid 2, kaca 90.
  27. ↑ Shâbiri, Târîkh-e Firaq-e Islâmî, 1388 S, jilid 2, kaca 119.
  28. ↑ Shâbiri, Târîkh-e Firaq-e Islâmî, 1388 S, jilid 2, kaca 110.
  29. ↑ Shâbiri, Târîkh-e Firaq-e Islâmî, 1388 S, jilid 2, kaca 110.
  30. ↑ Shâbiri, Târîkh-e Firaq-e Islâmî, 1388 S, jilid 2, kaca 151, 152.
  31. ↑ Makârim Syirâzi, Dâiratul Ma'ârif Fiqh Muqâran, 1427 H, jilid 1, kaca 65-69.
  32. ↑ Muzhaffar, Ushûl al-Fiqh, 1430 H, jilid 1, kaca 54, 64.
  33. ↑ Makârim Syirâzi, Dâiratul Ma'ârif Fiqh Muqâran, 1427 H, jilid 1, kaca 176, 323-330.
  34. ↑ Makârim Syirâzi, Dâiratul Ma'ârif Fiqh Muqâran, 1427 H, jilid 1, kaca 261-264.
  35. ↑ Makârim Syirâzi, Dâ`iratul Ma'ârif Fiqh Muqâran, 1427 H, jilid 1, kaca 260-264.
  36. ↑ Yazdâni, "Morûri bar Risâlah-hâ-ye 'Amaliyyah", kaca 292.
  37. ↑ Rahmân Setâyesy, "Taqlîd 1", kaca 789.
  38. ↑ Mûsâpur, "Jasyan-hâ-ye Jahân-e Islâm", kaca 373-376.
  39. ↑ Majlisi, Zâdul Ma'âd, 1389 S, kaca 426, 427.
  40. ↑ Muzhâhiri, "'Azâdârî", kaca 345.
  41. ↑ Foulâdi sareng Nourouzi, "Jâygâh-e Ziyârat dar Âyîn-e Kâtolik wa Mazhab-e Syiah; Barresi wa Moqâyeseh", kaca 29, 30.
  42. ↑ مفهوم زیارت و جایگاه آن در فرهنگ اسلامی، سایت راسخون، ۱۳ دی ۱۳۹۴ش، دیده‌شده در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۶ش.
  43. ↑ Tingali Syaikh Abbas Qummi, Mafâtîh al-Jinân, daptar buku.
  44. ↑ Hâsymi Aqdam, "Asrâr al-'Ârifîn bâ Syarh Do'â-ye Kumayl", kaca 32.
  45. ↑ Mahallâti, "Barresi-ye Tatbîqî-ye Do'â-ye 'Arafah-e Emâm Husain wa Emâm Sajjâd", kaca 107.
  46. ↑ Tingali: Mahdipur, "Bâ Do'â-ye Nudbah dar Pagâh-e Jom'eh"
  47. ↑ Heidarzâdeh, "Dar Mahzar-e Munâjât-e Sya'bâniyyah", kaca 160.
  48. ↑ فضیلت و کیفیت دعای توسل، سایت باشگاه خبرنگاران جوان، ۲۲ آذر ۱۳۹۵، دیده‌شده در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۶.
  49. ↑ Ridhâ`i, "Pazhûhesyî dar Asnâd wa Nuskhah-hâ-ye Ziyârat-e 'Âsyûrâ", kaca 153.
  50. ↑ Najafi, "Negaresy-e Mawdhû'î bar Ziyârat-e Jâmi'ah Kabîrah", kaca 150.
  51. ↑ Tingali Syaikh Abbas Qummi, Mafâtîh al-Jinân, dina Ziarah Aminallakaca
  52. ↑ Muzhaffar, Ushûl al-Fiqh, 1430 H, jilid 1, kaca 51.
  53. ↑ Tingali Rabbâni Golpayegâni, Darâmadî be Syiah Syenâsî, 1392 S, kaca 115, 116.
  54. ↑ Ma'rifat, At-Tamhîd, 1412 H, jilid 1, kaca 342.
  55. ↑ Rabbâni Golpayegâni, Darâmadî be Syiah Syenâsî, 1392 S, kaca 115, 124.
  56. ↑ Rabbâni Golpayegâni, Darâmadî be Syiah Syenâsî, 1392 S, kaca 115, 133-135.
  57. ↑ Mahdawi Râd, "Seyr-e Intiqâl-e Mirâts-e Muktatab-e Syiah dar Âyeneh-ye Fehrest-hâ", kaca 140.
  58. ↑ Muaddab, Târîkh-e Hadîts, 1388 S, kaca 86.
  59. ↑ Muaddab, Târîkh-e Hadîts, 1388 S, kaca 129.
  60. ↑ Mu`addab, Târîkh-e Hadîts, 1388 S, kaca 148-152.
  61. ↑ Allamah Thabathaba'i, Syiah dar Islâm, 1379 S, kaca 128, 129.
  62. ↑ Rabbâni Golpayegâni, Darâmadî be Syiah Syenâsî, 1392 S, kaca 139.
  63. ↑ Rabbâni Golpayegâni, Darâmadî be Syiah Syenâsî, 1392 S, kaca 144, 145.
  64. ↑ Tingali Syaikh al-Anshari, Farâ`id al-Ushûl, 1428 H, jilid 2, kaca 179-229.
  65. ↑ Muzhaffar, Ushûl al-Fiqh, 1430 H, jilid 3, kaca 103.
  66. ↑ Cholungar sareng Shahmorâdi, Dowlat-hâ-ye Syi'î dar Târîkh, 1395 S, kaca 51.
  67. ↑ Cholungar sareng Shahmorâdi, Dowlat-hâ-ye Syi'î dar Târîkh, 1395 S, kaca 155-157.
  68. ↑ Cholungar sareng Shahmorâdi, Dowlat-hâ-ye Syi'î dar Târîkh, 1395 S, kaca 125-130.
  69. ↑ Ja'fariyân, Târîkh-e Tasyayyu' dar Irân (az Âghâz tâ Dowlat-e Shafawi), 1390 S, kaca 694.
  70. ↑ Ja'fariyân, Târîkh-e Tasyayyu' dar Irân (az Âghâz tâ Dowlat-e Shafawi), 1390 S, kaca 694.
  71. ↑ Ja'fariyân, Târîkh-e Tasyayyu' dar Irân (az Âghâz tâ Dowlat-e Shafawi), 1390 S, kaca 776.
  72. ↑ Ja'fariyân, Târîkh-e Tasyayyu' dar Irân (az Âghâz tâ Dowlat-e Shafawi), 1390 S, kaca 777-780.
  73. ↑ Ja'fariyân, Târîkh-e Tasyayyu' dar Irân (az Âghâz tâ Dowlat-e Shafawi), 1390 S, kaca 778.
  74. ↑ Ja'fariyân, Târîkh-e Tasyayyu' dar Irân (az Âghâz tâ Dowlat-e Shafawi), 1390 S, kaca 781.
  75. ↑ Haines, Tasyayyu', 1389 S, kaca 156 sareng 157.
  76. ↑ Forughi, Kârkard-e Marâsem-e Sugwârî-ye 'Âsyûrâ dar Rasmy Syodan-e Mazhab-e Syiah, kaca 67-68
  77. ↑ Cholungar sareng Shahmorâdi, Dowlat-hâ-ye Syi'î dar Târîkh, 1395 S, kaca 276, 277.
  78. ↑ Qâsemi sareng Karimi, "Jomhûrî-ye Eslâmî-ye Irân", kaca 765.
  79. ↑ Qâsemi sareng Karimi, "Jomhûrî-ye Eslâmî-ye Irân", kaca 766.
  80. ↑ Qâsemi sareng Karimi, "Jomhûrî-ye Eslâmî-ye Irân", kaca 768.
  81. ↑ Qâsemi sareng Karimi, "Jomhûrî-ye Eslâmî-ye Irân", kaca 768.
  82. ↑ Pew Research Center, Peta Sebaran Populasi Muslim Dunya, 1393 S, kaca 19.
  83. ↑ Pew Research Center, Peta Sebaran Populasi Muslim Dunya, 1393 S, kaca 11.
  84. ↑ Pew Research Center, Peta Sebaran Populasi Muslim Dunya, 1393 S, kaca 19.
  85. ↑ Pew Research Center, Peta Sebaran Populasi Muslim Dunya, 1393 S, kaca 20.
  86. ↑ Pew Research Center, Peta Sebaran Populasi Muslim Dunya, 1393 S, kaca 19, 20.

Daptar Pustaka

  • Anjoman-e Din wa Zendegi-ye 'Omumi-ye Pew, Naqshe-ye Jam'iyyat-e Mosalmânân-e Jahân, tarjamah-ye Mahmud Taqizâdeh Dâwari, Qom, Intisyârât-e Syi'esyenâsi, châp-e awwal, 1393 S.
  • Anshâri, Murtadha, Farâ`id al-Ushûl, Qom, Majma' al-Fikr al-Islâmi, châp-e nuhum, 1428 kaca
  • Ja'fariyân, Rasûl, Târîkh-e Tasyayyu' dar Irân, az Âghâz tâ Tulû'-e Dowlat-e Shafawi, Tehrân, 'Elm, châp-e chahârum, 1390 S.
  • Cholungar, Muhammad 'Ali wa Sayyid Mas'oud Shâhmarâdi, Dowlat-hâ-ye Syi'î dar Târîkh, Qom, Pazyohasygâh-e 'Ulum wa Farhang-e Islâmi, châp-e awwal, 1395 S.
  • Heidarzâdeh, 'Abbâs, "Dar Mahzar-e Munâjât-e Sya'bâniyyah", Faslnâme-ye 'Elmi-Farhangî Payâm, no. 106, 1390 S.
  • Rahmân Setâyesy, Muhammad Kâzim, "Taqlîd 1", dar Dânesynâme-ye Jahân-e Eslâm, Tehrân, Bunyâd-e Dâ`yiratul Ma'ârif-e Islâmi, châp-e awwal, 1382 S.
  • Rabbâni Golpayegâni, 'Ali, Darâmadî be Syiah Syenâsî, Qom, Markaz-e Beyn al-Milali-ye Tarjamah wa Nasyr al-Mustafâ, châp-e chahârum, 1392 S.
  • Ridhâ`i, Muhammad Ja'far, "Pazyohasyî dar Asnâd wa Nuskhah-hâ-ye Ziyârat-e 'Âsyûrâ", 'Ulum-e Hadîts, no. 49, 50, 1387 S.
  • Sayyid Murtadha, Al-Fushûl al-Mukhtârah min al-'Uyûn wa al-Mahâsin, Qom, Al-Mu`tamar al-'Âlami li Alfiyyah asy-Syaykh al-Mufîd, châp-e awwal, 1413 kaca
  • Forughi, Asghar, "Kârkard-e Marâsem-e Sugwârî-ye 'Âsyûrâ dar Rasmy Syodan-e Mazhab-e Syiah dar Zamân-e Shafawiyyah", Majalle-ye Masykât, no. 81, Zemestân 1382 S.
  • Foulâdi, Muhammad, Muhammad Jawâd Nourouzi, "Jâygâh-e Ziyârat dar Âyîn-e Kâtolik wa Mazhab-e Syiah; Barresi wa Moqâyeseh", Ma'rifat-e Adyân, no. 25, 1394 S.
  • Fayyâdh, 'Abdullâh, Paydâyesy wa Gostaresy-e Tasyayyu', tarjamah-ye Sayyid Jawâd Khâtami, Sabzevâr, Intisyârât-e Ibn Yamîn, châp-e awwal, 1382 S.
  • Qummi, 'Abbâs, Mafâtîh al-Jinân, Qom, Nasyar-e Oswekaca
  • Kâsyifi, Muhammad Ridhâ, Kalâm-e Syiah Māhiyyat, Mokhassasât wa Manâbe', Tehrân, Sâzmân-e Intisyârât-e Pazyohasygâh-e Farhang wa Andishe-ye Islâmi, châp-e sewum, 1387 S.
  • Goruh-e Târîkh-e Pazyohasygâh-e Hawzeh wa Dânesygâh, Târîkh-e Tasyayyu', Qom, Markaz-e Modiriyyat-e Hawzeh-hâ-ye 'Elmiyyah-ye Khâharân, châp-e sewum, 1389 S.
  • Thabathabai, Sayyid Muhammad Husain, Al-Mîzân fî Tafsîr al-Qurân, Qom, Intisyârât-e Islâmi, châp-e panjuhum, 1417 kaca
  • Thabathaba`i, Sayyid Muhammad Husain, Syiah dar Islâm, Qom, Ismâ'îliyân, châp-e awwal, 1379 S.
  • Majlisi, Muhammad Bâqir, Zâd al-Ma'âd, Qom, Jolweh-ye Kamâl, 1389 S.
  • Mahrami, Ghulâm Husain, Târîkh-e Tasyayyu' az Âghâz tâ Pâyân-e Gaybat-e Sughrâ, Qom, Mu`assase-ye Âmûzesyî wa Pazyohasyy-e Emâm Khomeini, châp-e dowwum, 1382 S.
  • Mahallâti, Heidar, "Barresi-ye Tatbîqî-ye Do'â-ye 'Arafah-e Emâm Husain wa Emâm Sajjâd", Âyîne-ye Bustân, no. 1, 1395 S.
  • Muhammadî Risyahri, Muhammad, Dânesynâme-ye Emâm Mahdî 'Ajjal Allâhu Farajahu bar Pâye-ye Qurân, Hadîts wa Târîkh, mutarjim: Mas'ûdi, 'Abdul Hâdî, Nâsyer: Muassase-ye 'Elmi Farhangî Dâr al-Hadîts, Sâzmân-e Châp wa Nasyar, Qom, châp-e awwal, 1393 S.
  • Mishbâh Yazdi, Muhammad Taqî, Âmûzesy-e 'Aqâ`id, Tehrân, Amîr Kabîr, châp-e hejdahum, 1384 S.
  • Muthahhari, Murtadha, Majmû'ah-ye Âtsâr, Tehrân, Intisyârât-e Shadrâ, châp-e pânzdahum, 1389 S.
  • Muzhâhiri, MuSin Husâm, "'Azâdârî", Farhang-e Sug-e Syi'î, Tehrân, Kheimeh, châp-e awwal, 1395 S.
  • Muzhaffar, Muhammad Ridhâ, Ushûl al-Fiqh, Qom, Intisyârât-e Islâmi, Qom, châp-e panjuhum, 1430 kaca
  • Ma'rifat, Muhammad Hâdî, At-Tamhîd fî 'Ulûm al-Qurân, Qom, Muassasah an-Nasyar al-Islâmî, châp-e awwal, 1412 kaca
  • Makârim Syirâzi, Nâshir, Dâ`iratul Ma'ârif Fiqh Muqâran, Qom, Madrasah al-Imâm 'Ali bin Abî Thâlib AS, châp-e awwal, 1427 kaca
  • Mahdawi Râd, Muhammad 'Ali wa Rûhullâh Syahîdî, "Seyr-e Intiqâl-e Mirâts-e Muktatab-e Syiah dar Âyeneh-ye Fehrest-hâ", no. 44, 1386 S.
  • Mahdipur, 'Ali Akbar, "Bâ Do'â-ye Nudbah dar Pagâh-e Jom'eh", Mow'ûd, no. 16, 1378 S.
  • Najafi, Nafîseh, "Negaresy-e Mawdhû'î bar Ziyârat-e Jâmi'ah Kabîrah", Safîneh, no. 26, 1389 S.
  • Mûsâpur, Ibrâhîm, "Jasyan-hâ-ye Jahân-e Islâm", Dânesynâme-ye Jahân-e Islâm, Tehrân, Bunyâd-e Dâ`yiratul Ma'ârif-e Islâmi, châp-e awwal, 1385 S.
  • Mu`addab, Ridhâ, Târîkh-e Hadîts, Qom, Markaz-e Beyn al-Milali-ye Tarjamah wa Nasyr al-Mustafâ, châp-e dowwum, 1388 S.
  • Hâsymi Aqdam, Layâ, "Asrâr al-'Ârifîn bâ Syarh-e Do'â-ye Kumayl", Ketâb-e Mâh-e Dîn, no. 120, 121, 122, 1386 S.
  • Yazdâni, 'Abbâs, "Morûrî bar Risâleh-hâ-ye 'Amaliyyah (2)", Kâwesy-ye Now dar Fiqh, no. 15 wa 16, 1377 S.
  • Halm, Heinz, Tasyayyu', tarjamah-ye Muhammad Taqî Akbari, Qom, Nasyar-e Adyân, châp-e dowwum, 1389 S.
Dicomot ti "https://su.wikishia.net/w/index.php?title=Imamiyah&oldid=2477"