Lompat ke isi

Para Imam Syiah

Ti wikishia
Artikel ieu ngeunaan ngawanohkeun dua Welas Imam. Pikeun nyaho ngeunaan konsep imamah jeung dalil-dalilna, mangga tingali Imamah jeung Imamah para Imam Syiah.

Para Imam Syiah Itsna Asyariyah nyaéta dua welas jalma ti Ahlul Bait Nabi SAW anu, numutkeun hadits, mangrupakeun panerus Nabi sarta Imam pikeun masarakat Islam sanggeus Anjeunna. Imam kahiji nyaéta Ali bin Abi Thalib AS, sedengkeun Imam-imam saterusna nyaéta turunan Anjeunna jeung Fathimah Az-Zahra AS.

Numutkeun kapercayaan Syiah Imamiyah (Itsna Asyariyah), para Imam AS ditunjuk ku Allah pikeun jadi Imam sarta miboga sipat-sipat kayaning 'itsmah (kalis tina dosa), Afdhaliyah (kaunggulan), Ilmu Al-Ghaib (Élmu gaib), jeung hak pikeun mere syafaat. Para Imam AS boga sagala tugas Nabi SAW iwal ti narima wahyu jeung ngadatangkeun syariat.

Ahlu Sunnah teu narima imamah para Imam Syiah, tapi aranjeunna nunjukkeun rasa cinta jeung hormat ka para Imam sarta ngaku otoritas agama jeung ilmiah maranéhanana.

Nami para Imam henteu disebutkeun sacara eksplisit dina Al-Qur'an, tapi aya dina sababaraha hadits Nabi SAW sapertos Hadits Jabir jeung Hadits Dua Welas Khalifah, anu nyebutkeun nami jeung jumlah para Imam AS. Numutkeun hadits-hadits ieu, para Imam jeung panerus Nabi SAW jumlahna dua welas, sadayana ti suku Quraisy jeung Ahlul Bait Nabi SAW.

Numutkeun Syiah Itsna Asyariyah, Ali bin Abi Thalib AS ditunjuk jadi Imam ku Nabi SAW sacara jelas, sarta unggal Imam saterusna ditunjuk ku Imam saméméhna sacara sharih jeung jelas. Ku kituna, panerus Nabi SAW nyaéta dua welas jalma dina urutan ieu:

  1. Ali bin Abi Thalib
  2. Hasan bin Ali
  3. Husein bin Ali
  4. Ali bin Husein (Zainal Abidin)
  5. Muhammad bin Ali (Al-Baqir)
  6. Ja'far bin Muhammad (Ash-Shadiq)
  7. Musa bin Ja'far (Al-Kazim)
  8. Ali bin Musa (Ar-Ridha)
  9. Muhammad bin Ali (Al-Jawad)
  10. Ali bin Muhammad (Al-Hadi)
  11. Hasan bin Ali (Al-Askari)
  12. Muhammad bin Hasan (Al-Mahdi).

Numutkeun pandangan umum Syiah, sabelas Imam tiheula syahid, sedengkeun Imam ka-12, Imam Mahdi, ayeuna dina masa ghaibah (disumputkeun). Anjeunna bakal muncul dina mangsa nu bakal datang pikeun ngeusian bumi ku kaadilan.

Ngeunaan biografi jeung kaunggulan para Imam, aya seueur buku anu ditulis ku ulama Syiah sapertos Al-Irsyad jeung Dalail Al-Imamah, sarta ku ulama Sunni sapertos Yanabi' Al-Mawaddah jeung Tadzkirat Al-Khawash.

Kedudukan jeung Sipat-sipatna

Percaya ka imamah dua welas Imam mangrupa salah sahiji prinsip madzhab Syiah Itsna Asyariyah.[1] Numutkeun Syiah, Imam ditunjuk ku Allah ngaliwatan Nabi Muhammad SAW.[2]

Sanajan nami para Imam teu disebutkeun sacara langsung dina Al-Qur'an, aya sababaraha ayat sapertos Ayat Ulil Amri, Ayat Tathir, Ayat Wilayah, Ayat Ikmal, Ayat Tabligh, jeung Ayat Shadiqin anu nunjukkeun ka imamah maranéhanana.[3] Nanging, nami jeung jumlah para Imam disebutkeun dina hadits Nabi SAW.[4]

Numutkeun Syiah, para Imam ngagaduhan sagala tugas Nabi SAW sapertos ngajelaskeun ayat-ayat Al-Qur'an, ngajelaskeun hukum syar'i, ngadidik masarakat, ngajawab patarosan agama, nangtayungan kaadilan, jeung ngajaga wates-wates Islam. Bédana maranéhanana jeung Nabi SAW ngan dina narima wahyu jeung ngadatangkeun syariat.[5]

Sipat-sipatna

Numutkeun pandangan Syiah Itsna Asyariyah, sababaraha sipat Imam Dua Welas nyaéta kieu:

  • 'Ishmah: Para Imam, kawas Nabi SAW, kalis tina sagala dosa jeung kasalahan.[6]
  • Élmu gaib: Para Imam miboga Élmu gaib anu dipasihkeun ku Allah.[9]
  • Wilayah Takwiniyah jeung Tasyri'iyah: Lolobana ulama Syiah Imamiyah ngaku ngeunaan ayana wilayah takwiniyyah para Imam.[10] Ogé teu aya silih beda pendapat ngeunaan wilayah tasyri'iyyah para Imam dina hal ngatur harta jeung jiwa manusa.[11] Numutkeun hadits-hadits ngeunaan panangtayungan urusan ka Nabi jeung para Imam,[12] wilayah tasyri'iyyah hartina hak pikeun netepkeun hukum jeung undang-undang anu ditetepkeun pikeun para Imam.[13]
  • Maqam Syafa'at: Sadaya Imam kawas Nabi SAW, miboga maqam syafa'at.[14]
  • Otoritas Agama Jeung Ilmu: Dumasar hadis sapertos Hadits Tsaqalain[15] jeung Hadits Safinah,[16] para Imam miboga otoritas ilmiah jeung agama, sarta umat wajib ngarujuk ka aranjeunna dina masalah agama.[17]
  • Kapamimpinan Masarakat: Kawajiban pikeun mingpin jeung ngatur masarakat Islam sanggeus Nabi Muhammad SAW aya dina tanggungan para Imam AS.[18]
  • Wajibna Taat: Dumasar Ayat Ulil Amri, para Imam Muftaradh At-Tha'ah jeung wajib ditaati sacara mutlak, kawas taat ka Allah jeung Nabi SAW.[19]

Numutkeun lolobana ulama Syiah, sadaya Imam Syiah maot atanapi bakal maot ku syahid.[20] Dalilna nyaéta hadits,[21] sapertos riwayat Abashalt ti Imam Ridha AS: وَ اللهِ مَا مِنَّا إِلَّا مَقْتُولٌ شَهِيد "Demi Allah, teu aya ti urang (Imam) kecuali anu dibunuh sacara syahid."[22] Dumasar ieu, sadaya Imam bakal maot sacara syahid.[23]

Imamah Para Imam

Artikel Utama: Imamah para Imam Syiah

Para ulama Syiah geus méré dalil-dalil 'aqli (nalar) sapertos 'ishmah jeung kautamaan para Imam, sarta dalil naqli (teks) sapertos Hadits Jabir, Hadits Lauh, jeung Hadits 12 Khalifah.[24]

Hadits Jabir

Artikel Utama: Hadis Jabir

Jabir bin Abdillah Al-Anshari sanggeus turunna Ayat "Wahai jalma-jalma anu iman, ta'atlah ka Allah jeung ta'atlah ka Rasul jeung Ulil Amri di antarana anjeun"[25] naroskeun ka Nabi SAW ngeunaan harti Ulil Amri. Nabi SAW ngajawab: "Maranéhna téh panerus kuring jeung Imam-imam umat Islam sanggeus kuring, anu kahijina Ali bin Abi Thalib, tuluy sacara berurutan Hasan, Husein, Ali bin Husein, Muhammad bin Ali, Ja'far bin Muhammad, Musa bin Ja'far, Ali bin Musa, Muhammad bin Ali, Ali bin Muhammad, Hasan bin Ali, sarta sanggeus anjeunna putrana anu ngaran jeung gelarna sarua jeung kuring..."[26]

Hiji potongan kaligrafi anu ngandung sajak karya Abdurrahman Jami dina nyaritakeun Nabi Muhammad SAW. [Catetan 2], dina hurup "Ta" (ت), aya gambar dua welas Imam Syiah. Karya Husain Zarinqalam dina taun 1312 H. [27]

Hadits 12 Khalifah

Artikel Utama: Hadis 12 Khalifah

Aya sababaraha riwayat ti Ahlus Sunnah anu nyebutkeun yén jumlah khalifah Nabi SAW nyaéta dua welas, kalawan ciri-ciri sapertos asal-usul Quraisy. Jabir bin Samuroh nyaritakeun yén Nabi SAW ngadawuh: "Agama ieu bakal tetep kuat tur ajeg nepi ka Kiamat, salami aya dua welas khalifah anu ngawasa anjeun. Maranéhna sadayana ti Quraisy."[28] Ogé dina hiji hadis anu dinukil ti Ibnu Mas'ud, jumlah para pamingpin sanggeus Nabi SAW disebutkeun dua welas jalmi, sarua jeung jumlah pamingpin Bani Israil;[29]

Numutkeun Sulaiman bin Ibrahim Qunduzi, saurang ulama Ahlu Sunnah, anu dimaksud ku dua welas khalifah dina hadis-hadis Nabi nyaéta dua welas Imam Syiah. Sabab hadis-hadis éta teu bisa ditafsirkeun ka jalma séjén.[30]

Ngenalkeun Para Imam

Syiah Imamiyah percaya yén dumasar kana dalil-dalil aqli (rasional)[31] jeung naqli (tekstual) sapertos hadits mutawatir Ghadir jeung Manzilah, khalifah anu sah tur langsung sanggeus Nabi Muhammad SAW nyaéta Ali bin Abi Thalib AS.[32] Sanggeus Imam Ali AS, sacara berturut-turut Imam Hasan AS, Imam Husain AS, Imam Sajjad AS, Imam Baqir AS, Imam Shadiq AS, Imam Musa Kazim AS, Imam Ridha AS, Imam Jawad AS, Imam Hadi AS, Imam Hasan Askari AS, jeung Imam Mahdi (AFS) ngajabat minangka pamingpin umat Islam.[33]

Imam Ali AS

Artikel Utama: Imam Ali AS

Ali bin Abi Thalib, anu kasohor ku sebutan Imam Ali AS jeung gelar Amirul Mukminin AS, nyaéta imam kahiji Syiah, putra Abu Thalib jeung Fatimah binti Asad, dilahirkeun di Ka’bah dina tanggal 13 Rajab taun 30 taun gajah.[34] Anjeunna mangrupikeun lalaki munggaran anu iman ka Nabi SAW[35] tur salawasna marengan RasulullahSAW, teras nikah ka Fatimah AS, putri Rasulullah SAW.[36]

Sanajan Nabi geus nyatakeun dina sababaraha kasempetan, sapertos dina kajadian Ghadir, yén Ali AS mangrupikeun wakil sacara langsung,[37] tapi sanggeus pupusna Nabi, dina kajadian Saqifah Bani Sa’idah, Abu Bakar bin Abi Quhafah diangkat jadi khalifah.[38] Sanggeus 25 taun sabar jeung ngahindarkeun pemberontakan pikeun ngajaga kasalametan umat Islam, dina taun 35 H, masarakat bai’at ka Ali AS sarta milih anjeunna jadi khalifah.[39] Dina mangsa kakhalifahanana anu lumangsung salila opat taun salapan bulan, tilu perang internal kajadian, nyaéta Perang Jamal, Perang Shiffin, jeung Perang Nahrawan. Ku kituna, seueur waktos pamaréntahanana dihabiskeun pikeun ngarengsekeun konflik internal.[40]

Imam Ali AS ditewak ku Ibnu Muljam Muradi nalika salat di Masjid Kufah dina tanggal 19 Ramadhan taun 40 H sarta syahid dina tanggal 21 Ramadhan, tuluy dikubur di Najaf.[41] Anjeunna miboga seueur kaistimewaan.[42] Dinukil ti Ibnu Abbas yén leuwih ti 300 ayat turun pikeun muji Ali AS.[43] Ogé dinukil ti anjeunna yén Allah teu nurunkeun ayat anu dimulai ku “ya ayyuhalladzina amanu” kecuali Ali AS aya di payuneun kaum mukmin.[44]

Imam Hasan AS

Artikel Utama: Imam Hasan Al-Mujtaba AS

Hasan bin Ali AS anu kasohor ku sebutan Imam Hasan Mujtaba, putra Imam Ali AS jeung Fatimah AS, dilahirkeun di Madinah dina tanggal 15 Ramadhan taun 3 H.[45]

Sanggeus syahidna bapana, Imam Hasan AS diangkat jadi imam dumasar parentah Allah jeung wasiat bapana, sarta ngajabat salila genep bulan salaku khalifah.[46] Dina mangsa éta, Muawiyah bin Abi Sufyan nyerang Irak, markas kakhalifahan Imam Hasan AS, sarta nipu para panglimana nepi ka Imam Hasan AS kapaksa damai jeung Muawiyah kalayan sarat yén kakhalifahan bakal balik deui ka anjeunna sanggeus pupusna Muawiyah.[47] Imam Hasan AS jadi imam salila 10 taun[48] sarta dina tanggal 28 Shafar taun 50 H, anjeunna diracun ku pamajikanna, Ja’dah, anu diprovokasi ku Muawiyah, tuluy syahid sarta dikubur di Baqi’.[49]

Imam Hasan AS mangrupikeun salah sahiji Ahlul Kisa[50], anu hadir dina kajadian Mubahalah,[51] sarta salah sahiji Ahlul Bait anu disebut dina Ayat Tathir.[52]

Imam Husain AS

Artikel Utama: Imam Husain AS

Husain bin Ali AS, anu kasohor ku sebutan Aba Abdillah jeung Sayyidus Syuhada, imam katilu Syiah, putra kadua Ali AS jeung Fatimah AS, dilahirkeun di Madinah dina tanggal 3 Sya’ban taun 4 H.[53] Anjeunna diangkat jadi imam sanggeus syahidna lanceukna, dumasar katangtuan Nabi SAW, Ali AS, jeung lanceukna.[54]

Imam Husain AS jadi imam salila 10 taun.[55] Mangsa imamahna kajadian dina mangsa kakhalifahan Muawiyah, iwal ti genep bulan ahir.[56] Muawiyah maot dina taun 60 H, sarta putrana, Yazid, ngagentos anjeunna.[57] Yazid maréntahkeun gubernur Madinah pikeun meungpeuk bai’at ti Imam Husain AS, upami henteu, anjeunna bakal dibébaskeun. Sanggeus gubernur Madinah ngirimkeun pesen éta, Imam Husain AS angkat ka Mekah kalayan kulawargana.[58] Sanggeus sababaraha waktu, anjeunna angkat ka Kufah dumasar ajakan masarakat Kufah.[59] Imam jeung para pengikutna dikepung di Karbala ku tentara Yazid, anu dipingpin ku Umar bin Sa’ad. Perang lumangsung dina tanggal 10 Muharram, di mana ImamAS jeung para pengikutna syahid, sedengkeun awéwé, barudak, jeung Imam Sajjad AS anu gering, ditawan.[60]

Imam Husain AS mangrupikeun salah sahiji Ahlulbait,[61] anu hadir dina kajadian Mubahalah,[62] sarta salah sahiji Ahlul Bait anu disebut dina Ayat Tathir.[63]

Imam Sajjad AS

Artikel Utama: Imam Sajjad AS

Ali bin Husain AS, anu kasohor ku gelar Sajjad jeung Zainal Abidin, imam kaopat Syiah, putra Imam Husain AS jeung Syahrbanu, putri katiluna Yazdigard, dilahirkeun di Madinah dina taun 38 H.[64]

Imam Sajjad AS dina kajadian Karbala ditawan sarta dibawa ka Kufah jeung Syam babarengan jeung tawanan Karbala lianna.[65] [66] Anjeunna ngucapkeun hiji khutbah di Syam anu ngawanohkeun dirina jeung karuhunna, nu mangaruhan pisan ka masarakat.[67] Sanggeus usum tawanan, anjeunna dibalikkeun ka Madinah. Di Madinah, anjeunna tekun ibadah sarta henteu sering hubungan jeung jalma-jalma iwal ti Syiah khawas saperti Abu Hamzah Ats-Tsumali jeung Abu Khalid Al-Kabuli. Para Syiah khawas ieu teras nyebarkeun elmu-elmu anu dicandak ti Imam Sajjad AS ka kalangan Syiah.[68]

Sanggeus 34 taun jadi imam,[69] Imam Sajjad AS diracun ku Walid bin Abdul Malik dina taun 95 H[70] sarta syahid dina yuswa 57 taun.[71] Anjeunna dimakamkeun di Kuburan Baqi', gigireun mamangna Imam Hasan AS.[72]

Shahifah Sajjadiyah nyaéta kitab anu ngandung doa-doa ti Imam Sajjad AS.[73] Eusi doa-doa dina Shahifah Sajjadiyah lolobana ngébréhkeun tauhid jeung pokona nyaéta tadharru' (pangabakti) ka Allah[74] Imam Sajjad ngajelaskeun prinsip-prinsip akhlak jeung cara hirup sosial-politik ngaliwatan wangun doa jeung munajat dina kitab ieu.[75] Shahifah Sajjadiyah dianggap minangka kitab Syiah anu pangpentingna sanggeus Nahjul Balaghah[76], ogé dianggap minangka gambaran lengkep ngeunaan pandangan hirup jeung ajaran Islam anu jero.[77]

Imam Baqir AS

Artikel Utama: Imam Baqir AS

Muhammad bin Ali, anu kasohor ku sebutan Imam Muhammad Al-Baqir AS jeung Imam kalima pikeun urang Syiah, nyaéta putra Imam Sajjad AS jeung Fatimah putri Imam Hasan AS.[78] Anjeunna dilahirkeun di Madinah dina taun 57 H.[79] Sanggeus bapana, anjeunna diangkat jadi Imam dumasar paréntah Allah jeung wasiat ti Nabi Muhammad SAW sarta para Imam saméméhna.[80] Dina taun 114 Hijriyah[81]anjeunna diracun ku Ibrahim bin Walid bin Abdul Malik, ponakan ti Hisyam Khalifah Umawi, tuluy syahid.[82] Anjeunna dimakamkeun di Kuburan Baqi', gigireun makam bapana.[83] Imam Baqir AS ogé hadir dina Karbala; dina waktos éta anjeunna yuswa opat taun.[84]

Dina mangsa Imamah Imam Kalima anu lumangsung salila 18 atawa 19 taun,[85] di sababakeun kaayaan teu adil ti Bani Umayyah, unggal poé aya pemberontakan sareng perang, nu nyababkeun kakacauan ieu nyibukkeun aparat kakhalifahan sahingga teu sempet ngaganggu Ahlulbait.[86] Di sisi séjén, kajadian Karbala jeung kasangsaraan Ahlulbait ngajadikeun umat Islam leuwih deukeut ka Imam Baqir AS. sahingga nyadiakeun kasempetan pikeun Anjeunna nyebarkeun bebeneran Islam jeung pangaweruh ngeunaan Ahlulbait anu teu acan kantos aya pikeun Imam-imam sateuacanna. Ku sabab kitu, loba pisan hadis anu diriwayatkeun ti Anjeunna.[87] Numutkeun Syekh Mufid, jumlah hadis-hadis ngeunaan ajaran agama téh sabegitu lobana, nepi ka teu aya ti turunan Imam Hasan AS atawa Imam Husein AS anu jumlah riwayatna nepi ka kitu.[88]

Imam Shadiq AS

Artikel Utama: Imam Shadiq AS

Ja'far bin Muhammad, anu katelah ku sebutan Imam Ja'far Ash-Shadiq AS, nyaéta Imam kagenep pikeun Syiah. Anjeunna putra Imam Baqir AS jeung Ummu Farwah, putri Qasim bin Muhammad bin Abi Bakar. Anjeunna lahir di Madinah dina 17 Rabiul Awwal taun 83 Hijriyah. [89] Anjeunna syahid dina taun 148 Hijriyah alatan diracun ku Khalifah Abbasiyah, Al-Manshur[90][91] sarta dimakamkeun di Pekuburan Baqi'.[92]

Imam Shadiq, dina mangsa 34 taun kapamimpinanna,[93] ngalaman kasempetan anu hadé pikeun nyebarkeun ajaran Islam alatan kakawasaan Umayyah anu lemah. Ku kituna, Anjuenna bisa nyalurkuen ajaran agama sarta ngabina pribadi-pribadi ilmiah dina rupa-rupa disiplin élmu.[94] Jumlah murid jeung perawi hadisna dicatet nepi ka 4.000 urang.[95] Di antarana aya ngaran-nama saperti Zurarah, Muhammad bin Muslim, Mu'min At-Thaq, Hisham bin Hakam, Aban bin Taghlib, Hisham bin Salim, jeung Jabir bin Hayyan.[96]

Malah ti kalangan Ahlus Sunnah ogé aya anu jadi muridna, saperti Sufyan At-Tsauri, Abu Hanifah (pangadeg Mazhab Hanafi), jeung Malik bin Anas (imam Mazhab Maliki).[97] Numutkeun Syekh Mufid, Imam Shadiq AS nyaéta sumber paling loba hadits ti Ahlul Bait AS.[98] Disebutkeun yén ku sabab éta, mazhab Syiah dilandi ogé salaku Mazhab Ja'fari.[99]

Imam Kazim AS

Artikel Utama: Imam Musa Kazim AS

Musa bin Ja'far, anu kasohor ku sebutan Imam Musa Al-Kazim jeung digelaran "Al-Kazim" sareng "Babul Hawaij", nyaéta Imam katujuh pikeun ajaran Syiah Imamiyah. Anjeunna putra Imam Shadiq AS jeung Hamidah. Anjeunna dilahirkeun dina taun 128 Hijriyah di Abwa', hiji daérah antara Mekah jeung Madinah.[100]

Imam Kahim AS diangkat jadi Imam sanggeus bapana, dumasar kana katangtuan anu dijelaskeun ku Imam Shadiq AS.[101] Mangsa kapamimpinana Imam Katujuh salila 35 taun,[102] lumangsung dina mangsa kakawasaan Khalifah Abbasiyah saperti Manshur, Hadi, Mahdi, jeung Harun Ar-Rasyid.[103] Mangsa ieu bareng jeung puncak kakawasaan Kakhalifahan Abbasiyah sarta mangsa anu hésé pikeun Imam Kazim AS jeung para syiah. Ku sabab kitu, Anjeunna ngayakeun taqiyyah (nyumputkeun kayakinan) pikeun nyanghareupan pamaréntah waktu éta, sarta ogé nyarankeun ka para syiah pikeun ngalakukeun hal anu sarua.[104]

Imam Katujuh dina 20 Syawal taun 179 H, nalika Harun ngarencanana angkat ka Madinah pikeun ibadah haji, dumasar paréntah anjeunna, Imam dipenjara di Madinah teras dipindahkeun ti Madinah ka Basrah tuluy ka Baghdad.[105] Anjeunna dibunuh ku racun dina taun 183 H di penjara Baghdad ku Sindi bin Syahik, sarta dimakamkeun di tempat anu katelah "Maqabir Quraisy"[106] anu ayeuna katelah Kazimain.[107]

Imam Ridha AS

Artikel Utama: Imam Ridha AS

Ali bin Musa bin Ja'far, anu katelah Imam Ridha AS, nyaéta Imam kadalapan dina ajaran Syiah. Anjeunna putra Imam Kahim AS jeung Najmah Khatun. Anjeunna dilahirkeun di Madinah dina taun 148 H sarta syahid dina taun 203 H dina yuswa 55 taun di Thus (Mashhad).[108]

Imam Ridha AS diangkat jadi Imam sanggeus bapana, dumasar parentah Allah jeung dumasar kana katangtuan anu jelas ti Imam Kazim AS.[109] Masa kapamimpinanana salila 20 taun (183-203 H)[110] lumangsung dina mangsa kakawasaan Harun Ar-Rasyid jeung putrana, Amin jeung Ma'mun.[111]

Sanggeus Harun Ar-Rasyid, Ma'mun jadi khalifah.[112] Pikeun nguatkeun legitimasi kakawasaanana, ngadalikeun kagiatan Imam Ridha AS, sarta pikeun ngurangan wibawa jeung martabat Imamah, anjeunna mutuskeun pikeun nunjuk Imam Kahadalapan jadi Wali 'Ahd (putra mahkota)[113] Ku sabab éta, dina taun 201 H,[114] anjeunna ngagero Imam ti Madinah ka Marv.[115]

Mimitina, Ma'mun nawiskeun jabatan khalifah, tuluy jadi putra mahkota ka Imam Ridha AS, tapi ditolak. ahirna, Ma'mun maksa Imam pikeun narima jabatan éta kalayan sarat Imam moal campur dina urusan pamaréntahan jeung pangawasan.[116] Sanggeus sababaraha waktu, Al-Ma'mun ningali perkembangan Syiah anu gancang sarta pikeun ngajaga kakawasaanana, anjeunna meracun Imam Ridha AS nepi ka syahid.[117]

Hadits kasohor Silsilatuz Dzahab diriwayatkeun nalika Imam Ridha AS ngaliwat Naisabur nuju ka Marv.[118] Salila di Marv, Ma'mun sering ngayakeun pasamoan debat antara Imam Ridha AS jeung para ulama agama jeung mazhab séjén, anu nyababkeun kateunjangan Imam dina élmu pangaweruh.[119]

Imam Jawad AS

Artikel Utama: Imam Jawad AS

Muhammad bin Ali, anu kasohor ku sebutan Imam Jawad atawa Imam Muhammad at-Taqi AS, nyaéta Imam kasalapan dina ajaran Syiah Itsna 'Asyariyah. Anjeunna putra Imam kadalapan (Imam Ridha AS) jeung Sabikah Nabiyah. Anjeunna dilahirkeun di Madinah dina bulan Ramadan taun 195 H[120] sarta syahid di Baghdad dina taun 220 H.[121] Anjeunna dimakamkeun di sisi akina Imam kadalapan di Maqabir Quraisy, Kazimain.[122]

Imam Jawad AS diangkat jadi Imam dina yuswa dalapan taun,[123] dumasar kana dumasar katangtuan anu jelas ti bapana.[124] Yuswana anu ngora nyababkeun sabagian panganut Syiah ragu kana kapamimpinanna; Sababaraha nganggap Abdullah bin Musa (dulur Imam Ridha AS) minangka Imam, sedengkeun anu sanésna ngagabung ka aliran Waqifiyah. Tapi kalolobaanana akhirna narima kapamimpinanana dumasar nash (tekstual) Imamah sarta ujian élmu anu dilakukeun ka Imam Jawad AS.[125] Masa kapamimpinanana salila 17 taun[126] lumangsung dina mangsa kakawasaan Al-Ma'mun jeung Al-Mu'tasim.[127]

Dina taun 204 H, Ma'mun ngagero Imam Jawad AS ka Baghdad pikeun ngawas Anjeunna jeung syiahna (anu waktu éta jadi ibu kota kakhalifahan). sarta nikahkeun putrina, Ummul Fadhl, ka Anjeunna.[128] Sanggeus sababaraha waktu, Imam balik deui ka Madinah sarta cicing di dinya nepi ka maotna Ma'mun. Sanggeus Ma'mun maot, Mu'tasim ngawasa sarta dina taun 220 H, anjeunna ngagero Imam Jawad AS ka Baghdad deui. Imam diawasan ketat, sarta tungtungna anjeunna diracun ku istrina sorangan dumasar hasutan Mu'tasim, nepi ka syahid.[129]

Imam Hadi AS

Artikel Utama: Imam Hadi AS

Ali bin Muhammad, anu kasohor ku sebutan Imam Hadi atawa Imam Ali An-Naqi AS, nyaéta Imam kasapuluh dina ajaran Syiah Imamiyah. Anjeunna putra Imam Jawad AS jeung Samanah Maghribiyah. Anjeunna dilahirkeun dina taun 212 H di daérah anu disebut Sharya, deukeut Madinah,[130] sarta syahid dina taun 254 H di Samarra[131] diracun ku Al-Mu'tazz Billah, Khalifah Abbasiyah.[132]

Imam Hadi AS ngajabat salaku Imam salila 33 taun (220-254 H).[133] Dina mangsa éta, anjeunna hirup dina mangsa genep khalifah Abbasiyah: Mu'tasim, Watsiq, Mutawakkil, Muntasir, Musta'in, jeung Mu'tazz.[134]

Mutawakkil, dina taun 233 H, ngagero Imam Hadi AS[135] ti Madinah ka Samarra (ibu kota kakhalifahan waktu harita[136]) pikeun ngawas kagiatanana.[137] Ti harita, Imam Hadi AS hirup di Samarra nepi ka ahir umurna.[138] Sanggeus Mutawakkil maot, Muntasir, Musta'in, jeung Al-Mu'tazz mingpin sacara silih ganti. Imam Hadi AS syahid diracun dina mangsa kakawasaan Mu'tazz.[139]

Imam Hadi AS ngabina umat Syiah ngaliwatan doa-doa jeung ziarah-ziarah pikeun ngalatih aranjeunna dina élmu jeung ajaran Syiah.[140] Salah sahiji ziarah anu penting nyaéta Ziarah Jami'ah Kabirah, anu diriwayatkeun ti anjeunna.[141]

Imam Hasan Askari AS

Artikel Utama: Imam Askari AS

Hasan bin Ali AS, anu katelah ku sebutan Imam Hasan Askari AS, nyaéta Imam kasabelas pikeun Syiah Itsna 'Asyariyah. Anjeunna putra Imam Hadi AS jeung Hudaits. Anjeunna lahir di Madinah dina taun 232 H[142] sarta dina taun 260 H[143] Anjeunna diracun tur syahid ku musibah anu dirakayang ku Khalifah Mu'tamid Abbasi.[144] Anjeunna dimakamkeun di imahna sorangan di Samarra, gigireun makam bapana.[145]

Imam sabelas ieu diangkat dumasar katangtuan anu jelas ti bapana sarta ngajabat salaku Imam salila genep taun.[146] Masa kapamimpinanna lumangsung dina mangsa kakawasaan Mu'tazz, Muhtadi, jeung Mu'tamid Abbasi.[147] Salila di Samarra, Imam diawasan ketat ku kakhalifahan Abbasiyah sarta sababaraha kali dipenjara.[148] Numutkeun sababaraha sumber, tinggalna anu lila di Samarra mangrupikeun bentuk panjaraan sareng panahan ti Khalifah dina waktos éta.[149] Ku sabab éta, anjeunna ngalakonan taqiyyah (nyumputkeun kapercayaan)[150] sarta ngahubungi umat Syiah ngaliwatan organinsasi wakil, saperti sababaraha Imam saméméhna.[151]

Disebutkeun yén panyabab tekanan jeung kekerasan ti para Khalifah, di hiji sisi, nyaéta kanaikan populasi jeung kakuatan urang Syiah jeung kasieun para Khalifah ka aranjeunna, sareng di sisi anu sanésna, aya bukti anu nunjukkeun ayana putra pikeun Imam ka sabelas, anu dianggap salaku Al-Mahdi anu dijanjiken.[152]

Imam Askari jeung bapana (Imam Hadi AS) disebut "Al-Askariyyain" sabab cicing di Samarra (nu waktu harita disebut "Al-Askar").[153]

Imam Mahdi AS

Artikel Utama: Imam Mahdi AS

Muhammad bin Hasan, anu kasohor ku sebutan Imam Mahdi atawa Imam Zaman AS, nyaéta Imam ka dua belas tur pamungkas dina ajaran Syiah Itsna 'Asyariyah. Anjeunna putra Imam Hasan Askari AS jeung Narjis Khatun, dilahirkeun di Samarra dina Nisfu Sya'ban taun 255 H.[154]

Imam Mahdi AS jadi Imam dina yuswa lima taun.[155] Nabi Muhammad SAW jeung sakabéh Imam AS geus jelas nangtukeun kapamimpinanana.[156] Anjeunna disumputkeun ti masarakat nepi ka bapana syahid (taun 260 H), ngan sababaraha urang Syiah khusus wungkul anu bisa papanggih jeung Anjeunna.[157]

Sanggeus bapana syahid, dumasar parentah Allah, anjeunna ngalaman ghaib (disumputkeun) ti masarakat umum. Salila kira-kira 70 taun dina mangsa Ghaibah Shughra (Sumput Leutik), anjeunna komunikasi jeung umat Syiah ngaliwatan opat wakil khusus; Tapi nalika mimiti Ghaibah Kubra (sumput Ageung) dina taun 329 H, komunikasi langsung ngaliwatan wakil khusus ieu geus réngsé.[158]

Numutkeun riwayat, umat Syiah didorong pikeun ngadagoan munculna Imam Zaman dina mangsa ghaibah, sarta ieu dianggap minangka amal anu paling luhur.[159] Umat Syiah percaya yén, dumasar riwayat,[160] sanggeus munculna Imam Mahdi AS, masarakat Islam bakal ngeusi dunya ku kaadilan jeung kaharmonisan[161].Dina sababaraha riwayat, aya tanda-tanda munculna anu geus dijelaskeun.[162]

Status Para Imam Syiah di Pandangan Ahlus Sunnah

Ahlus Sunnah teu narima dua belas Imam Syiah salaku penerus langsung Nabi Muhammad SAW,[163] tapi maranéhna miboga rasa hormat jeung katresna ka Aranjeunna.[164] Dumasar kana hiji riwayat ti Nabi SAW anu diriwayatkeun dina sumber-sumber Ahlu Sunnah, Ahlulbait anu dumasar kana Ayat Mawaddah,[165] wajib dipikacinta, nyaéta Ali AS, Fatimah AS, jeung turunanana.[166] Fakhruddin Ar-Razi, ahli tafsir jeung teolog Ahlus Sunnah abad kagenep Hijriyah, dumasar kana Ayat Mawaddah, shalawat dina tasyahud, jeung Sirah Nabawiyah, nyatakeun yén mikacinta jeung mikaresep ka Ali AS, Fatimah AS, jeung turunan maranéhanana téh wajib.[167]

Sababaraha ulama Ahlu Sunnah biasa ziarah ka makam para Imam Syiah sareng tawassul ka aranjeunna. Di antarana, Abu Ali Al-Khallal, saurang ulama Ahlu Sunnah dina abad katilu Hijriyah, nyatakeun: "Iraha waé aya masalah pikeun kuring, kuring ziarah ka makam Musa bin Ja'far AS sarta tawassul ka anjeunna, teras masalah kuring leungit.[168] Dicaritakeun ogé ti Abu Bakar Muhammad bin Khuzaimah, saurang ahli fiqih, ahli hadits, jeung mufassir Ahlu Sunnah dina abad katilu jeung kaopat Hijriyah, yén anjeunna sababaraha kali ziarah ka makam Imam Ridha AS, cara ngahormat jeung ngadoa anjeunna anu sujud pisan matak reuwas jalma-jalma anu ningali.[169] Ibnu Hibban, ahli hadis Ahlus Sunnah dina abad katilu jeung kaopat, nyarios: "Nalika kuring aya di Thus, iraha waé aya masalah pikeun kuring, kuring ziarah ka (makam) Ali bin Musa Ar-Ridha AS sareng ngadoa, doa kuring dikabulkeun sareng masalah kuring leungit.[170]

Numutkeun Ja'far Subhani, loba ulama ulama Ahlu Sunnah nampi wibawa agama sareng ilmiah para Imam Syiah AS.[171] Salaku conto, dinukil ti Abu Hanifah, pangadeg mazhab Hanafi, yén anjeunna nyarios: "Kuring henteu acan kantos ningali saurang ahli fiqih anu langkung alim tibatan Ja'far bin Muhammad AS.[172] Kalimah ieu dinukil ti Muhammad bin Muslim bin Syihab Az-Zuhri, saurang tabi'in, ahli fiqih jeung ahli hadits Ahlu Sunnah dina abad kahiji jeung kadua Hijriyah, ngeunaan Imam Sajjad AS.[173] Abdullah bin 'Atha' Al-Makki, saurang ahli hadits Ahlu Sunnah jeung sahabat Imam Al-Baqir AS, nyarios: "Kuring henteu acan kantos ningali para ulama katingali leuwih handap jeung leutik di hareupeun saha waé, sapertos anu kuring tingali di hareupeun Muhammad bin Ali AS. Hakam bin 'Utaybah (salah sahiji ahli fiqih gedé ti Kufah) kuring tingali di hareupeun anjeunna sapertos murid."[174]

Catetan Handap

  1. ↑ Mohammadi, Syarh Kasyful Murād, 1378 HS, kaca 403; Mousavi Zanjanī, Aqā'id al-Imāmiyyah al-Ithnā 'Ashariyyah, 1413 H, jilid 3, kaca 178.
  2. ↑ Mohammadi, Syarh Kasyful Murād, 1378 HS, kaca 425; Mousavi Zanjanī, Aqā'id al-Imāmiyyah al-Ithnā 'Ashariyyah, 1413 H, jilid 3, kaca 181-182.
  3. ↑ Tingali: Makarem Shirazi, Payām-e Qur'ān, 1386 HS, jilid 9, kaca 170-171 sareng 369-370.
  4. ↑ Ténjo: Hakim, Al-Imāmah wa Ahl al-Bayt, 1424 H, kaca 305-338.
  5. ↑ Sobhani, Manshūr-e Aqā'id-e Imāmiyyah, 1376 HS, kaca 165-166.
  6. ↑ Ténjo: Allamah Hilli, Kasyful Murād, 1382 HS, kaca 184; Fayyāz Lāhiji, Sarmāyeh-ye Imān dar Usūl-e Aqā'id, 1372 HS, kaca 114-115.
  7. ↑ Ténjo: Saduq, Al-I'tiqādāt, 1414 H, kaca 93; Mufid, Awā'il al-Maqālāt, 1413 H, kaca 70-71; Majlisi, Bihār al-Anwār, 1403 H, jilid 26, kaca 297; Shubbar, Haqq al-Yaqīn, 1424 H, kaca 149.
  8. ↑ Majlisi, Bihār al-Anwār, 1403 H, jilid 26, kaca 297; Shubbar, Haqq al-Yaqīn, 1424 H, kaca 149.
  9. ↑ Ténjo: Kulayni, Al-Kāfī, 1407 H, jilid 1, kaca 255-256 sareng 260-261; Subhani, 'Ilm al-Ghayb, 1386 HS, kaca 63-79.
  10. ↑ Hammoud, Al-Fawā'id al-Bahiyyah, 1421 H, jilid 2, kaca 117-119.
  11. ↑ Khoei, Misbāh al-Fiqāha, 1417 H, jilid 5, kaca 38; Safi Golpayegani, Wilāyat-e Takwīnī wa Wilāyat-e Tashrī'ī, 1392 HS, kaca 133, 135, sareng 141.
  12. ↑ Tingali: Kulayni, Al-Kāfī, 1407 H, jilid 1, kaca 265-268; Saffār, Basā'ir al-Darajāt, 1404 H, kaca 383-387.
  13. ↑ Contona, ténjo: Āmili, Al-Wilāyah al-Takwīniyyah wa al-Tashrī'iyyah, 1428 H, kaca 60-63; Mo'min, "Wilāyat-e Wali al-Ma'sūm AS", kaca 100-118; Hosseini Milani, Ithbāt al-Wilāyah al-'Āmmah, 1438 H, kaca 272-273 sareng 311-312.
  14. ↑ Tusi, Al-Tibyān, Dār Ihyā' al-Turāth al-'Arabī, jilid 1, kaca 214.
  15. ↑ Saffār, Basā'ir al-Darajāt, 1404 H, kaca 412-414.
  16. ↑ Saffār, Basā'ir al-Darajāt, 1404 H, kaca 297, hadits 4.
  17. ↑ Ténjo: Sobhani, Simā-ye Aqā'id-e Shi'a, 1386 HS, kaca 231-235; Sobhani, Manshūr-e Aqā'id-e Imāmiyyah, 1376 HS, kaca 157-158; Mousavi Zanjanī, Aqā'id al-Imāmiyyah al-Ithnā 'Ashariyyah, 1413 H, jilid 3, kaca 180-181.
  18. ↑ Sobhani, Manshūr-e Aqā'id-e Imāmiyyah, 1376 HS, kaca 149-150.
  19. ↑ Tusi, Al-Tibyān, Dār Ihyā' al-Turāth al-'Arabī, jilid 3, kaca 236; Mohammadi, Syarh Kasyful Murād, 1378 HS, kaca 415.
  20. ↑ Ténjo: Saduq, Al-Khisāl, 1362 HS, jilid 2, kaca 528; Tabarsi, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 367; Ibn Shahr Āshūb, Manāqib Āl Abī Tālib, 1379 H, jilid 2, kaca 209; Majlisi, Bihār al-Anwār, 1403 H, jilid 27, kaca 209 sareng 216.
  21. ↑ Ténjo: Majlisi, Bihār al-Anwār, 1403 H, jilid 27, kaca 207-217.
  22. ↑ Saduq, Man Lā Yahduruh al-Faqīh, 1413 H, jilid 2, kaca 585; Tabarsi, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 367.
  23. ↑ Tabarsi, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 367; Ibn Shahr Āshūb, Manāqib Āl Abī Tālib, 1379 H, jilid 2, kaca 209.
  24. ↑ Hakim, Al-Imāmah wa Ahl al-Bayt, 1424 H, kaca 305-351; Mohammadi, Syarh Kasyful Murād, 1378 HS, kaca 495-496.
  25. ↑ Surat An-Nisa': 59.
  26. ↑ Khazzāz Rāzi, Kifāyat al-Athar, 1401 H, kaca 53-55; Saduq, Kamāl al-Dīn, 1395 H, jilid 1, kaca 253-254.
  27. ↑ "Panel Kaligrafi Gulzar", Perpustakaan Kongres.
  28. ↑ Hākim Nayshābūrī, Al-Mustadrak 'alā al-Sahīhayn, 1334 H, jilid 4, kaca 501; Nu'mānī, Kitāb al-Ghaybah, 1403 H, kaca 74-75.
  29. ↑ Bukhārī, Sahīh al-Bukhārī, 1401 H, jilid 8, kaca 127; Muslim Nayshābūrī, Sahīh Muslim, Dār al-Fikr, jilid 6, kaca 3-4; Ahmad ibn Hanbal, Musnad Ahmad, Dār Sādir, jilid 5, kaca 90, 93, 98, 99, 100, sareng 106; Tirmidhī, Sunan al-Tirmidhī, 1403 H, jilid 3, kaca 340; Sijistānī, Sunan Abī Dāwūd, 1410 H, jilid 2, kaca 309.
  30. ↑ Qundūzī, Yanābī' al-Mawaddah li Dhawī al-Qurbā, Dār al-Uswah, jilid 3, kaca 292-293.
  31. ↑ Tingali: Mohammadi, Syarh Kasyful Murād, 1378 HS, kaca 427-441; Mousavi Zanjanī, Aqā'id al-Imāmiyyah al-Ithnā 'Ashariyyah, 1413 H, jilid 3, kaca 7-8.
  32. ↑ Tingali: Mohammadi, Syarh Kasyful Murād, 1378 HS, kaca 427-441; Mousavi Zanjanī, Aqā'id al-Imāmiyyah al-Ithnā 'Ashariyyah, 1413 H, jilid 3, kaca 7-15.
  33. ↑ Mohammadi, Syarh Kasyful Murād, 1378 HS, kaca 495; Mousavi Zanjanī, Aqā'id al-Imāmiyyah al-Ithnā 'Ashariyyah, 1413 H, jilid 3, kaca 179-180.
  34. ↑ Mufid, Al-Irsyād, 1413 H, jilid 1, kaca 5; Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 153.
  35. ↑ Mufid, Al-Irsyād, 1413 H, jilid 1, kaca 6.
  36. ↑ Thabathaba'i, Shī'ah dar Islām, 1383 HS, kaca 200.
  37. ↑ Mohammadi, Syarh Kasyful Murād, 1378 HS, kaca 427-436.
  38. ↑ Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 138-139.
  39. ↑ Thabathaba'i, Shī'ah dar Islām, 1383 HS, kaca 201.
  40. ↑ Thabathaba'i, Shī'ah dar Islām, 1383 HS, kaca 201-202.
  41. ↑ Mufid, Al-Irsyād, 1413 H, jilid 1, kaca 9; Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 154.
  42. ↑ Mufid, Al-Irsyād, 1413 H, jilid 1, kaca 29-66; Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 182; Hākim al-Haskānī, Shawāhid al-Tanzīl, 1411 H, jilid 1, kaca 21-31.
  43. ↑ Qundūzī, Yanābī' al-Mawaddah, Dār al-Uswah, jilid 1, kaca 337.
  44. ↑ Hākim al-Haskānī, Shawāhid al-Tanzīl, 1411 H, jilid 1, kaca 63-71.
  45. ↑ Mufid, Al-Irsyād, 1413 H, jilid 2, kaca 5; Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 205.
  46. ↑ Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 205; Thabathaba'i, Shī'ah dar Islām, 1383 HS, kaca 205.
  47. ↑ Thabathaba'i, Shī'ah dar Islām, 1383 HS, kaca 205-206.
  48. ↑ Thabathaba'i, Shī'ah dar Islām, 1383 HS, kaca 206.
  49. ↑ Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 206.
  50. ↑ Kulaynī, Al-Kāfī, 1407 H, jilid 1, kaca 287; Hākim al-Haskānī, Shawāhid al-Tanzīl, 1411 H, jilid 2, kaca 38 & 52-55.
  51. ↑ Mufid, Al-Irsyād, 1413 H, jilid 1, kaca 168.
  52. ↑ Kulaynī, Al-Kāfī, 1407 H, jilid 1, kaca 287; Hākim al-Haskānī, Shawāhid al-Tanzīl, 1411 H, jilid 2, kaca 29-139.
  53. ↑ Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 214-215.
  54. ↑ Mufid, Al-Irsyād, 1413 H, jilid 2, kaca 27.
  55. ↑ Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 215.Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 215.
  56. ↑ Thabathaba'i, Shī'ah dar Islām, 1383 HS, kaca 208.Thabathaba'i, Shī'ah dar Islām, 1383 HS, kaca 208.
  57. ↑ Mufid, Al-Irsyād, 1413 H, jilid 2, kaca 32; Tabarsī, I'lām al-Warā, 1390 H, kaca 222.
  58. ↑ Mousavi Zanjanī, Aqā'id al-Imāmiyyah al-Ithnā 'Ashariyyah, 1413 H, jilid 1, kaca 148-149.
  59. ↑ Thabathaba'i, Shī'ah dar Islām, 1383 HS, kaca 209-210.
  60. ↑ Mousavi Zanjanī, Aqā'id al-Imāmiyyah al-Ithnā 'Ashariyyah, 1413 H, jilid 1, kaca 150.
  61. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 287; Hakim Haskani, Syawahid at-Tanzil, 1411 H, jilid 2, kaca. 38 & 52-55.
  62. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 1, kaca 168.
  63. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 287; Hakim Haskani, Syawahid at-Tanzil, 1411 H, jilid 2, kaca 29-139.
  64. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 137; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 256; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 175-176.
  65. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 114.
  66. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 119.
  67. ↑ Majlisi, Bihar al-Anwar, 1403 H, jilid 45, kaca 138-139.
  68. ↑ Thabathaba’i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 216.
  69. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 138; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 256; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 175.
  70. ↑ Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 256; Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 137-138.
  71. ↑ Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 176.
  72. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 138; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 256; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 176.
  73. ↑ Agha Buzurg Tehrani, Adz-Dzari’ah, 1403 H, jilid 15, kaca 18-19.
  74. ↑ ‘Imadi Hairi, "Shahifah Sajjadiyah", kaca 392.
  75. ↑ Subhani, Kamus Aqidah sareng Mazhab Islam, 1395 H, jilid 6, kaca 406.
  76. ↑ Pisywayi, Sirah Para Imam, 1397 H, kaca 281.
  77. ↑ Subhani, Kamus Aqidah sareng Mazhab Islam, 1395 H, jilid 6, kaca 406.
  78. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 155.
  79. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 157-158; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 210.
  80. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 158-159.
  81. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 157-158; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 264.
  82. ↑ Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 210.
  83. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 157-158; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 264.
  84. ↑ Ya’qubi, Tarikh Ya’qubi, Dar Shadir, jilid 2, kaca 320.
  85. ↑ Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 265; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 210.
  86. ↑ Thabathaba’i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 217.
  87. ↑ Thabathaba’i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 217-218.
  88. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 157.
  89. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 179-180; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 271.
  90. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 180; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 271.
  91. ↑ Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 2, kaca 280; Ja’fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 326.
  92. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 180; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 272.
  93. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 180; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 2, kaca 280.
  94. ↑ Thabathaba’i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 218-219.
  95. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 179; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 2, kaca 247.
  96. ↑ Thabathaba’i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 219.
  97. ↑ Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 2, kaca 247-248; Ja’fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 327-329.
  98. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 179.
  99. ↑ Syahidi, Kahirupan Imam Shadiq (a.s.), 1377 H, kaca 61.
  100. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 215; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 294; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 323-324.
  101. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 215.
  102. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 215; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 294; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 324.
  103. ↑ Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 323; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 294.
  104. ↑ Tingali: Ja’fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 384-385 & 398.
  105. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 476; Ja’fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 402-404.
  106. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 215; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 4, kaca 323-324; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 294.
  107. ↑ Thabathaba’i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 221.
  108. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 247; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 313-314.
  109. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 247.
  110. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 247; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 314.
  111. ↑ Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 314; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 2, kaca 367.
  112. ↑ Thabathaba’i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 222.
  113. ↑ Ja’fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 433-435.
  114. ↑ Ja’fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 326.
  115. ↑ Thabathaba’i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 223-224.
  116. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 259-260; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib (a.s.), 1379 H, jilid 2, kaca 363.
  117. ↑ Ja’fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 445; Thabathaba’i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 224.
  118. ↑ Shaduq, ‘Uyun Akhbar ar-Ridha, 1378 H, jilid 2, kaca 135.
  119. ↑ Ja’fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 442-443.
  120. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 273; Thabrasi, I’lam al-Wara, 1390 H, kaca 344.
  121. ↑ Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 344-345; Ibnu Syahr Asyub, Manaqib Ali Abi Thalib, 1379 H, jilid 4, kaca 379.
  122. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 295; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 344-345.
  123. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 472.
  124. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 273; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 345.
  125. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 472-474.
  126. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 273; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 344.
  127. ↑ Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 344.
  128. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 478.
  129. ↑ Thabathaba'i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 225; Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 480-482.
  130. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 297; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 355.
  131. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 497; Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 297 & 312; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 355.
  132. ↑ Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 355; Thabathaba'i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 225-226.
  133. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 297; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 355.
  134. ↑ Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 355; Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 502.
  135. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 503.
  136. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 538.
  137. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 498; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 355.
  138. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 506.
  139. ↑ Thabathaba'i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 227; Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 500 & 502.
  140. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 522.
  141. ↑ Shaduq, Man La Yahdhuruhu al-Faqih, 1413 H, jilid 2, kaca 609.
  142. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 503; Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 313.
  143. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 503; Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 313 & 336; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 367.
  144. ↑ Thabathaba'i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 227-228; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 367.
  145. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 503; Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 313 & 336; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 367.
  146. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 313-314; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 367.
  147. ↑ Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 367.
  148. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 538, 539 & 542.
  149. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 538 & 542.
  150. ↑ Thabathaba'i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 228.
  151. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 547-550.
  152. ↑ Thabathaba'i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 228-229.
  153. ↑ Ja'fariyan, Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah, 1387 H, kaca 500 & 536.
  154. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 514; Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 339; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 418.
  155. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 339; Thabrasi, I'lam al-Wara, 1390 H, kaca 418.
  156. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 339-340.
  157. ↑ Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 336.
  158. ↑ Thabathaba'i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 230-231.
  159. ↑ Tingali: Majlisi, Bihar al-Anwar, 1403 H, jilid 52, kaca 122-.
  160. ↑ Contona tingali: Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 25, hadis 21; Majlisi, Bihar al-Anwar, 1403 H, jilid 52, kaca 336.
  161. ↑ Thabathaba'i, Syiah dina Islam, 1383 H, kaca 231-232.
  162. ↑ Contona tingali: Majlisi, Bihar al-Anwar, 1403 H, jilid 52, kaca 181-278.
  163. ↑ Contona tingali: Qadhi Abdil Jabbar, Syarh al-Ushul al-Khamsah, 1422 H, kaca 514; Taftazani, Syarh al-Maqashid, 1409 H, jilid 5, kaca 263 & 290.
  164. ↑ Contona tingali: Baghdadi, Al-Farq bain al-Firaq, 1977 M, kaca 353-354.
  165. ↑ "Ucapkeun: Kuring henteu menta imbalan ka kalian, iwal ti cinta ka kulawarga (Qurba)." (QS. Asy-Syura: 23).
  166. ↑ Hakim Haskani, Syawahid at-Tanzil, 1411 H, jilid 2, kaca 189-196; Zamakhsyari, Al-Kasyaf, 1407 H, jilid 4, kaca 219-220.
  167. ↑ Fakhruddin Razi, At-Tafsir al-Kabir, 1420 H, jilid 27, kaca 595.
  168. ↑ Baghdadi, Tarikh Baghdad, 1417 H, jilid 1, kaca 133.
  169. ↑ Ibnu Hajar Asqalani, Tahdzib at-Tahdzib, 1326 H, jilid 7, kaca 388.
  170. ↑ Ibnu Hibban, Ats-Tsiqat, 1393 H, jilid 8, kaca 457.
  171. ↑ Subhani, Potret Aqidah Syiah, 1386 H, kaca 234.
  172. ↑ Dzahabi, Siyar A'lam an-Nubala, 1405 H, jilid 6, kaca 257.
  173. ↑ Abu Zur'ah Dimasyqi, Tarikh Abi Zur'ah ad-Dimasyqi, Mujma' al-Lughah al-Arabiyah, kaca 536.
  174. ↑ Ibnu Asakir, Tarikh Dimasyq, 1415 H, jilid 54, kaca 278.

Daptar Pustaka:

  • Agha Buzurg Tehrani, Muhammad Muhsin. Adz-Dzari'ah ila Tashanif asy-Syi'ah. Beirut: Dar al-Adhwa', cetakan katilu, 1403 H.
  • Abu Zur'ah ad-Dimasyqi, Abdurrahman bin Amr. Tarikh Abi Zur'ah ad-Dimasyqi. Damaskus: Mujma' al-Lughah al-Arabiyah, tanpa tahun.
  • Ibnu Jauzi, Yusuf bin Qazaghli. Tadzkirat al-Khawash min al-Ummah fi Dzikr Khashaish al-Aimmah. Diteliti ku Husein Taqi Zadeh. Qum: Majma' al-Alami li Ahl al-Bait (as), 1426 H.
  • Ibnu Hibban, Muhammad bin Hibban. Ats-Tsiqat. Hyderabad: Dairatul Ma'arif al-Utsmaniyah, cetakan kahiji, 1393 H.
  • Ibnu Hajar al-Asqalani, Ahmad bin Ali. Tahdzib at-Tahdzib. India: Da'iratul Ma'arif an-Nizhamiyah, cetakan kahiji, 1326 H.
  • Ibnu Syahr Asyub, Muhammad bin Ali. Manaqib Ali Abi Thalib. Qum: Allamah, cetakan kahiji, 1379 H.
  • Ibnu Shabbagh, Ali bin Muhammad. Al-Fushul al-Muhimmah fi Ma'rifat al-Aimmah. Diteliti ku Sami Ghurrizi. Qum: Dar al-Hadits, tanpa tahun.
  • Ibnu Asakir, Ali bin Hasan. Tarikh Dimasyq. Diteliti ku Amr bin Ghramah al-Amruwi. Beirut: Dar al-Fikr, 1415 H/1995 M.
  • Ahmad bin Hanbal, Ahmad bin Muhammad. Musnad Ahmad. Beirut: Dar Shadir, tanpa tahun.
  • Al-Bukhari, Muhammad bin Ismail. Shahih al-Bukhari. Beirut: Dar al-Fikr, 1401 H/1981 M.
  • Al-Khatib al-Baghdadi. Tarikh Baghdad. Beirut: Dar al-Kutub al-Ilmiyah, 1417 H.
  • Al-Baghdadi, Abdul Qahir. Al-Farq bain al-Firaq wa Bayan al-Firqah an-Najiyah. Beirut: Dar al-Afaaq, cetakan kadua, 1977 M.
  • Pisywayi, Mahdi. Sirah Para Imam. Qum: Muassasah Imam Shadiq (as), 1397 H.
  • At-Tirmidzi, Muhammad bin Isa. Sunan at-Tirmidzi. Diteliti ku Abdurrahman Muhammad Utsman. Beirut: Dar al-Fikr, cetakan kadua, 1403 H/1983 M.
  • At-Taftazani, Sa'duddin. Syarh al-Maqashid. Qum: Syarif Ridha, 1409 H.
  • Al-Jurjani, Mir Sayyid Syarif. Syarh al-Mawaqif. Dikoreksi ku Badruddin Na'sani. Qum: Syarif Ridha, cetakan kahiji, 1325 H.
  • Ja'fariyan, Rasul. Kahirupan Intelektual sareng Politik Para Imam Syiah. Qum: Anshariyan, cetakan ka-11, 1387 H.
  • Al-Hakim al-Haskani, Ubaidillah bin Abdullah. Syawahid at-Tanzil li Qawa'id at-Tafdhil. Diteliti ku Muhammad Baqir Mahmudi. Tehran: Wizarat al-Farhang wa al-Irsyad al-Islami, cetakan kahiji, 1411 H.
  • Al-Hakim an-Naisaburi, Muhammad bin Abdullah. Al-Mustadrak ala ash-Shahihain. Hyderabad: Tanpa penerbit, 1334 H.
  • Al-Husaini al-Milani, Sayyid Ali. Itsbat al-Wilayah al-Ammah lin Nabi wal Aimmah (as). Qum: Nasyr al-Haqaiq, cetakan kahiji, 1438 H.
  • Al-Hakim, Sayyid Muhammad Baqir. Al-Imamah wa Ahl al-Bait (as): Nadzariyah wastidlal. Qum: Al-Markaz al-Islami al-Mu'ashir, cetakan kahiji, 1424 H.
  • Hammud, Muhammad Jamil. Al-Fawaid al-Bahiyah fi Syarh Aqaid al-Imamiyah. Beirut: Muassasah al-A'lami, cetakan kadua, 1421 H.
  • Al-Khazzaz ar-Razi, Ali bin Muhammad. Kifayah al-Atsar fi an-Nash ala al-Aimmah al-Itsna Asyariyah. Dikoreksi ku Abdul Lathif al-Husaini al-Kuhkamari. Qum: Bidar, 1401 H.
  • Al-Khu'i, Sayyid Abul Qasim. Mishbah al-Fiqahah (cetakan kuno). Dicatet ku Muhammad Ali Tawhidi. Qum: Anshariyan, 1417 H.
  • Adz-Dzahabi, Syamsuddin Muhammad bin Ahmad. Siyar A'lam an-Nubala. Muassasah ar-Risalah, cetakan katilu, 1405 H.
  • Az-Zamakhsyari, Mahmud bin Umar. Al-Kasyaf an Haqaiq Ghawamidh at-Tanzil. Dikoreksi ku Musthafa Husein Ahmad. Beirut: Dar al-Kutub al-Arabi, cetakan kahiji, 1407 H.
  • As-Subhani, Ja'far. Potret Aqidah Syiah. Ditarjamahkeun ku Jawad Muhadditsi. Tehran: Nasyr Masy'ar, cetakan kahiji, 1386 H.
  • As-Subhani, Ja'far. Ilmu Gaib (Kasadaran Katilu). Qum: Muassasah Imam Shadiq (as), cetakan kahiji, 1386 H.
  • As-Subhani, Ja'far. Kamus Aqidah sareng Mazhab Islam. Qum: Tauhid, 1395 H.
  • As-Subhani, Ja'far. Manysyur Aqaid Imamiyah. Qum: Muassasah Imam Shadiq (as), cetakan kahiji, 1376 H.
  • As-Sijistani, Sulaiman bin al-Asy'ats. Sunan Abi Dawud. Diteliti ku Said Muhammad al-Lahham. Beirut: Dar al-Fikr, cetakan kahiji, 1410 H/1990 M.
  • Syah Muhammadi, Muhammad Ali. Ali sareng Kamulyaan Ghadir Khum: Ngaliwatan Wahyu sareng Risalah dina Tarjamah Yanabi' al-Mawaddah. Qum: Mehr Amir al-Mu'minin (as), 1384 H.
  • Asy-Syabir, Sayyid Abdullah. Haqq al-Yaqin fi Ma'rifah Ushul ad-Din. Qum: Anwar al-Huda, cetakan kadua, 1424 H.
  • Asy-Syabrawi, Abdullah bin Muhammad. Al-Ithaf bi Hubb al-Asyraf. Dikoreksi ku Sami Ghurrizi. Qum: Dar al-Kitab, 1423 H.
  • Asy-Syahidi, Sayyid Ja'far. Kahirupan Imam Shadiq Ja'far bin Muhammad. Tehran: Daftar Nasyr Farhang Islami, cetakan kahiji, 1377 H.
  • As-Shafi al-Gulpaygani, Luthfullah. Wilayah Takwiniyah sareng Wilayah Tasyri'iyah (édisi anyar). Qum: Daftar Tanzhim wa Nasyr Atsar Ayatullah al-Uzhma Shafi Gulpaygani, cetakan kahiji, 1392 H.
  • Ash-Shaduq, Muhammad bin Ali. Al-I'tiqadat. Qum: Al-Mu'tamar al-Alami lil Syaikh al-Mufid, cetakan kadua, 1414 H.
  • Ash-Shaduq, Muhammad bin Ali. Al-Khishal. Dikoreksi ku Ali Akbar Ghaffari. Qum: Jama'ah Mudarrisin Hauzah Ilmiyah Qum, cetakan kahiji, 1362 H.
  • Ash-Shaduq, Muhammad bin Ali. Uyun Akhbar ar-Ridha (as). Diteliti ku Mahdi Lajwardi. Tehran: Nasyr Jahan, cetakan kahiji, 1378 H.
  • Ash-Shaduq, Muhammad bin Ali. Kamal ad-Din wa Tamam an-Ni'mah. Dikoreksi ku Ali Akbar Ghaffari. Tehran: Islamiyah, 1395 H.
  • Ash-Shaduq, Muhammad bin Ali. Man La Yahdhuruhu al-Faqih. Dikoreksi ku Ali Akbar Ghaffari. Qum: Daftar Intisharat Islami, cetakan kadua, 1413 H.
  • Ash-Shaffar, Muhammad bin Hasan. Bashair ad-Darajat fi Fadhail Ali Muhammad. Qum: Maktabah Ayatullah al-Mar'asyi an-Najafi, cetakan kadua, 1404 H.
  • At-Thabataba'i, Sayyid Abdul Aziz. Ahl al-Bait (as) dina Perpustakaan Arab. Qum: Muassasah Al al-Bait li Ihya at-Turats, tanpa tahun.
  • At-Thabataba'i, Sayyid Muhammad Husein. Syiah dina Islam. Qum: Daftar Intisharat Islami, 1383 H.
  • At-Thabrasi, Fadhl bin Hasan. I'lam al-Wara bi A'lam al-Huda. Tehran: Islamiyah, cetakan kaopat, 1390 H.
  • At-Thusi, Muhammad bin Hasan. At-Tibyan fi Tafsir al-Qur'an. Dikoreksi ku Ahmad Habib al-Amili. Beirut: Dar Ihya at-Turats al-Arabi, tanpa tahun.
  • Al-Amili, Sayyid Ja'far Murtadha. Al-Wilayah at-Takwiniyah wa at-Tasyri'iyah. Al-Markaz al-Islami lid Dirasat, cetakan kadua, 1428 H.
  • Allamah al-Hilli, Hasan bin Yusuf. Kasyf al-Murad fi Syarh Tajrid al-I'tiqad (Bagian Ilahiyat). Catetan tambahan ku Ja'far Subhani. Qum: Muassasah Imam Shadiq (as), cetakan kadua, 1382 H.
  • Ali bin Husein (as). Shahifah Sajjadiyah. Ditarjamahkeun sareng dijelaskeun ku Faidh al-Islam. Tehran: Faqih, cetakan kadua, 1376 H.
  • Al-Amadi al-Hairi, Sayyid Muhammad. "Shahifah Sajjadiyah". Dina Ensiklopedia Dunia Islam, jilid 29. Tehran: Bunyad Da'iratul Ma'arif Islami, 1400 H.
  • Fakhruddin ar-Razi, Muhammad bin Umar. At-Tafsir al-Kabir (Mafatih al-Ghaib). Beirut: Dar Ihya at-Turats al-Arabi, cetakan katilu, 1420 H.
  • Al-Qadhi Abdil Jabbar, Abdul Jabbar bin Ahmad. Syarh al-Ushul al-Khamsah. Catetan tambahan ku Ahmad bin Husein Abi Hasyim. Beirut: Dar Ihya at-Turats al-Arabi, cetakan kahiji, 1422 H.
  • Al-Qunduzi, Sulaiman bin Ibrahim. Yanabi' al-Mawaddah li Dzawi al-Qurba. Beirut: Dar al-Uswah, tanpa tahun.
  • Al-Kulaini, Muhammad bin Ya'qub. Al-Kafi. Tehran: Islamiyah, cetakan katilu, 1407 H.
  • Al-Mu'min al-Qummi, Muhammad. "Wilayah Wali al-Ma'shum (as)". Dina Kumpulan Makalah Muktamar Internasional Kadua Imam Ridha (as). Masyhad: Al-Mu'tamar al-Alami lil Imam ar-Ridha (as), 1409 H.
  • Al-Majlisi, Muhammad Baqir. Bihar al-Anwar al-Jami'ah li Durar Akhbar al-Aimmah al-Athhar. Beirut: Dar Ihya at-Turats al-Arabi, cetakan kadua, 1403 H.
  • Muhammadi, Ali. Syarah Kasyf al-Murad. Qum: Dar al-Fikr, cetakan kaopat, 1378 H.
  • Muslim an-Naisaburi, Muslim bin Hajjaj. Shahih Muslim. Beirut: Dar al-Fikr, tanpa tahun.
  • Al-Mufid, Muhammad bin Muhammad. Al-Irsyad fi Ma'rifah Hujaj Allah ala al-Ibad. Qum: Kongres Syaikh Mufid, cetakan kahiji, 1413 H.
  • Al-Mufid, Muhammad bin Muhammad. Awa'il al-Maqalat fi al-Madzahib wal Mukhtarat. Qum: Al-Mu'tamar al-Alami lil Syaikh al-Mufid, cetakan kahiji, 1413 H.
  • Makarem Syirazi, Nashir. Pesan Al-Qur'an. Tehran: Dar al-Kutub al-Islamiyah, cetakan kasalapan, 1386 H.
  • Al-Musawi az-Zanjani, Sayyid Ibrahim. Aqaid al-Imamiyah al-Itsna Asyariyah. Beirut: Muassasah al-A'lami, cetakan katilu, 1413 H.
  • An-Nu'mani, Muhammad bin Ibrahim. Kitab al-Ghaibah. Beirut: Muassasah al-A'lami lil Mathbu'at, 1403 H/1983 M.
  • Al-Ya'qubi, Ahmad bin Ishaq. Tarikh al-Ya'qubi. Beirut: Dar Shadir, tanpa tahun.
  • "Panel Kaligrafi Gulzar". Perpustakaan Kongres, diaksés 11 Esfand 1400 H.
Dicomot ti "https://su.wikishia.net/w/index.php?title=Para_Imam_Syiah&oldid=2101"