Lompat ke isi

Kabangkitan Imam Mahdi AS

Nambah tutumbu
Ti wikishia

Kabangkitan Imam Mahdi AS gerakan Imam ka-12 Syiah saatos zhuhur pikeun ngadegkeun kaadilan di dunya. Waktu pasti kabangkitanna teu dipikanyaho. Numutkeun riwayat, kabangkitan Anjeunna dimimitian ti Masjidil Haram di Makkah sarta salila dalapan bulan. Tempat utama kabangkitanna disebatkeun di Irak, sarta Imam Mahdi AS bakal ngéléhkeun Sufyani di wewengkon ieu.

Dina riwayat, aya 313 jalma anu disebat salaku pembantu husus Imam Zaman AS anu milu dina kabangkitan ieu; tapi jumlah anu milu dina kabangkitan leuwih loba ti éta, sarta seuseueurna diwangun ku nonoman. Nabi Isa AS ogé ngabantuan Imam dina kabangkitan ieu. Numutkeun riwayat, sababaraha Para Nabi jeung wali Allah saperti Ashabul Kahfi, Yusya' bin Nun AS, Mukmin Al Fir'aun, Salman Al-Farisi, Abu Dujanah Al-Anshari jeung Malik Al-Asytar An-Nakha'i ogé bakal raj'ah pikeun milu dina kabangkitan Imam Zaman AS.

Sababaraha urang, dumasar kana riwayat, percaya yén pakarang Imam Zaman dina kabangkitan nyaéta pedang, sarta Anjeunna ngéléhkeun musuh-musuhna ku mukjizat anu dipasihkeun ku Allah kana pedang éta. Grup séjén percaya yén pakarang canggih bakal pareum fungsi, ku kituna Imam Zaman meunang ku pedang; tapi numutkeun batur deui, pamakéan kecap pedang dina riwayat téh simbolis, hartina kabangkitan militér.

Status jeung Pentingna

kabangkitan Imam Zaman AS nujul kana lampah anu dilakukeun ku Imam Maksum ka-12 Syiah, saatos zhuhurna, pikeun ngadegkeun kaadilan di dunya.[1] Sanaos kabangkitan Imam Zaman AS jeung zhuhur Anjeunna dianggap sarua hartina,[2] tapi sakumaha anu diomongkeun ku Khodamorad Sulaimian, panalungtik Syiah, dua topik ieu béda sarta kabangkitan lumangsung dina tahapan saatos zhuhur.[3]

Dina riwayat, kecap khuruj ogé dipaké pikeun nujul kana kabangkitan Imam Zaman AS.[4] Dina hiji riwayat dina buku Al-Khishal, karya Asy-Syaikh Ash-Shaduq, kabangkitan Imam Mahdi dibarengan jeung raj'ah jeung poé kiamat dianggap minangka Ayyamullah.[5] Numutkeun sababaraha riwayat, kabangkitan Imam Zaman AS lumangsung salila dalapan bulan[6] sarta ngakibatkeun pamaréntahan global Imam Zaman AS.[7]

Waktu jeung Durasi

Waktu pasti kabangkitan Imam Zaman AS teu écés,[8] tapi sababaraha ciri waktu kabangkitan dijelaskeun dina riwayat; di antarana disebatkeun yén éta lumangsung dina taun ganjil, dina Poé 'Asyura jeung dina dinten Sabtu.[9] Numutkeun kapercayaan Sayed Muhammad Shadr, panulis buku Tarikh Ma Ba'dazh Zhuhur, iwal ti riwayat ngeunaan Poé 'Asyura, riwayat-riwayat séjénna dina ieu widang sanésna lemakaca [10]

Ngeunaan durasi kabangkitan, diriwayatkeun yén Imam Zaman mawa pedang salila dalapan bulan.[11]

Tempat

Numutkeun seuseueurna riwayat, kabangkitan Imam Zaman AS dimimitian ti Makkah.[12] Di antarana aya riwayat-riwayat anu dicutat ku Al-Kulaini dina Al-Kafi jeung An-Nu'mani dina Al-Ghaibah.[13] Dina hiji riwayat dina buku 'Uyun Akhbar Ar-Ridha, karya Asy-Syaikh Ash-Shaduq, Tihamah disebatkeun salaku tempat kabangkitan;[14] tapi dicaritakeun yén kusabab Makkah mangrupa bagian ti Tihamah, éta ogé disebut Tihamakaca [15]

Dina riwayat séjén, hiji désa anu ngaranna Kara'ah di Yaman, disebatkeun salaku tempat kabangkitan,[16] tapi panulis Daneshnameh Imam Mahdi AS nganggap éta can pasti sarta nganggap kamungkinan yén kabangkitan Imam Zaman geus patalijri jeung khuruj Al-Yamani dina riwayat anu dimaksud[17] atawa riwayat-riwayat ieu dijieun kalawan tujuan pikeun nandaan pamaréntahan Fathimiyah atawa pikeun nguatkeun para Mahdi palsu di Afrika Kalér jeung di kulon dunya Islam.[18]

Sakumaha anu dicaritakeun dina buku Daneshnameh Imam Mahdi AS, dumasar kana riwayat, sapuluh rébu jalma di Makkah bai'at ka Imam Zaman AS sarta Anjeunna ngirim tentara ka Madinah atawa, numutkeun riwayat séjén, Anjeunna sorangan angkat ka Madinah, tuluy indit ka Irak pikeun ngabasmi Sufyani, anu mangrupa tempat utama perang dina kabangkitan.[19]

Dina riwayat, dicaritakeun ngeunaan panaklukan Romawi, Daylam, India, Kabul jeung Khazar ku Anjeunna.[20] Ogé dicaritakeun yén Hz. Isa AS ngagabung jeung Imam Zaman AS di Baitul Maqdis.[21] Tungtung kabangkitan nyaéta di Kufah sarta kota ieu janten puseur pamaréntahan Imam Zaman AS.[22]

Kumaha Mimiti Kabangkitanna

Numutkeun riwayat, Imam Mahdi AS ngalaksanakeun salat Isya di Masjidil Haram sarta saatosna, di gigireun Ka'bah, Anjeunna ngamimitian kabangkitanna.[23] Anjeunna mawa warisan ti Rasulullah (saw), di antarana pedang, baju perang, surban, sela, iteuk, jubah jeung bandéra Rasulullah[24] sarta narima bai'at ti para sahabatna di antara Rukun jeung Maqam.[25]

Numutkeun Asy-Syaikh Ash-Shaduq, Imam Zaman hadir di Masjidil Haram sareng 313 jalma sarta ngamimitian biantarana ku Ayat 86 Surat Hud: "Baqiyyatullahi khairul lakum in kuntum mu'minin" (Sésa-sésa (karunia) Allah leuwih hadé pikeun anjeun lamun anjeun iman). Teras ku nyatakeun kalimah "Ana baqiyyatullahi fi ardhihi wa khalifatuhu wa hujjatuhu 'alaikum" (Abdi sésa-sésa Allah di bumina, jeung kalifah-Na, jeung hujjah-Na ka anjeun), Anjeunna ngenalkeun dirina salaku wujud tina Baqiyyatullah sarta nalika jumlah pembantuna dugi ka sapuluh rébu jalma, Anjeunna ngamimitian kabangkitanna.[26]

Pakarang

Numutkeun riwayat-riwayat, pakarang Imam Zaman AS dina kabangkitan nyaéta "sayf" (pedang).[27] Dumasar kana ieu, sababaraha urang percaya yén nalika kabangkitan Imam Zaman AS, pakarang-pakarang canggih bakal pareum fungsi ku paréntah Allah, grup séjén nyebutkeun yén alatan aya perang saméméh zhuhur, pakarang-pakarang éta ancur, sarta numutkeun kapercayaan batur deui, Allah masihan kakuatan mukjizat kana pedang Imam Zaman anu ngajadikeun éta leuwih unggul tibatan pakarang séjénna.[28]

Sabalikna, aya ogé anu percaya yén kecap "sayf" dina riwayat-riwayat ieu mangrupa kiasan pikeun kakuatan jeung kakuatan militér.[29] Ku kituna, maksudna nyaéta Imam Zaman AS ngéléhkeun musuh ngaliwatan perjuangan militér, sanés yén Anjeunna pasti ngagunakeun pedang.[30]

Para Peserta

Tingali oge : Sahabat Imam Mahdi AS

Sababaraha ciri peserta dina kabangkitan Imam Zaman, kaasup jumlah, ciri-ciri individu, jeung tokoh-tokoh kasohorna dijelaskeun dina riwayat.

Jumlah

Jumlah pembantu Imam Mahdi AS dina kalolobaan riwayat disebatkeun 313 jalma, sarua jeung jumlah Sahabat Nabi (saw) dina Perang Badar.[31] Tapi jumlah ieu dina riwayat séjén leuwih loba, saperti sapuluh rébu,[32] dua belas rébu, atawa lima belas rébu jalma.[33] Dumasar kana ieu, disebatkeun yén palaku dina kabangkitan leuwih ti 313 jalma, sarta 313 jalma téh pembantu husus jeung para komandan tentarana.[34]

Ciri-ciri Individu

Dina hiji hadis dina buku Al-Ghaibah, karya An-Nu'mani, lolobana palaku kabangkitan dicaritakeun nonoman sarta saeutik ti aranjeunna anu kolot.[35] Ogé aranjeunna digambarkeun salaku pawanoh, jalma anu rajin ibadah wengi, pisan tabah, jeung kuat.[36]

Tokoh-tokoh Kasohor

Numutkeun riwayat, Nabi Isa AS ogé ngabantuan Imam Zaman dina kabangkitan.[37] Salian ti éta, sakelompok wali Allah anu geus maot bakal raj'ah. Sababaraha jalma anu namina dicaritakeun dina riwayat, di antarana: Ashabul Kahfi, Yusya' bin Nun AS, Mukmin Al Fir'aun, Salman Al-Farisi, Abu Dujanah Al-Anshari jeung Malik Al-Asytar An-Nakha'i.[38]

Catetan Handap

  1. ↑ Sulaimian, Darsnameh Mahdawiyat, 1389 HS, jilid 3, kaca 170-171.
  2. ↑ Shadr, Al-Mausu'ah Al-Mahdawiyyah, 1412 H, jilid 3 (Tarikh Ma Ba'dazh Zhuhur), kaca 195.
  3. ↑ Sulaimian, Darsnameh Mahdawiyat, 1389 HS, jilid 3, kaca 172.
  4. ↑ Asy-Syaikh Ash-Shaduq, Kamaluddin, 1395 H, jilid 2, kaca 377 jeung 378.
  5. ↑ Asy-Syaikh Ash-Shaduq, Al-Khishal, 1362 HS, jilid 1, kaca 108.
  6. ↑ An-Nu'mani, Al-Ghaibah, 1397 H, kaca 164, hadis 5.
  7. ↑ Shadr, Al-Mausu'ah Al-Mahdawiyyah, 1412 H, jilid 3 (Tarikh Ma Ba'dazh Zhuhur), kaca 449.
  8. ↑ Shadr, Al-Mausu'ah Al-Mahdawiyyah, 1412 H, jilid 3 (Tarikh Ma Ba'dazh Zhuhur), kaca 207.
  9. ↑ Shadr, Al-Mausu'ah Al-Mahdawiyyah, 1412 H, jilid 3 (Tarikh Ma Ba'dazh Zhuhur), kaca 212-213.
  10. ↑ Shadr, Al-Mausu'ah Al-Mahdawiyyah, 1412 H, jilid 3 (Tarikh Ma Ba'dazh Zhuhur), kaca 213.
  11. ↑ An-Nu'mani, Al-Ghaibah, 1397 H, kaca 164, hadis 5.
  12. ↑ Muhammadi Risyahri jeung sajabana, Daneshnameh Imam Mahdi AS, 1393 HS, jilid 8, kaca 199.
  13. ↑ Al-Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 1, kaca 231, hadis 3; An-Nu'mani, Al-Ghaibah, 1397 H, kaca 313, 315.
  14. ↑ Asy-Syaikh Ash-Shaduq, 'Uyun Akhbar 'an Ar-Ridha, 1378 H, jilid 1, kaca 62-63.
  15. ↑ Muhammadi Risyahri jeung sajabana, Daneshnameh Imam Mahdi AS, 1393 HS, jilid 8, kaca 199.
  16. ↑ Al-Irbili, Kasyful Ghummah, 1381 H, jilid 2, kaca 469; Al-Faizh Al-Kasyani, Kitab Al-Wafi, 1406 H, jilid 2, kaca 467.
  17. ↑ Muhammadi Risyahri jeung sajabana, Daneshnameh Imam Mahdi AS, 1393 HS, jilid 8, kaca 199.
  18. ↑ Muhammadi Risyahri jeung sajabana, Daneshnameh Imam Mahdi AS, 1393 HS, jilid 8, kaca 199.
  19. ↑ Muhammadi Risyahri jeung sajabana, Daneshnameh Imam Mahdi AS, 1393 HS, jilid 8, kaca 201.
  20. ↑ An-Nu'mani, Al-Ghaibah, 1397 H, kaca 235, hadis 22.
  21. ↑ Sulaimian, Darsnameh Mahdawiyat, 1389 HS, jilid 3, kaca 179.
  22. ↑ Sulaimian, Darsnameh Mahdawiyat, 1389 HS, jilid 3, kaca 179.
  23. ↑ Muhammadi Risyahri jeung sajabana, Daneshnameh Imam Mahdi AS, 1393 HS, jilid 8, kaca 200-201.
  24. ↑ An-Nu'mani, Al-Ghaibah, 1397 H, kaca 270.
  25. ↑ Asy-Syaikh Ath-Thusi, Al-Ghaibah, 1411 H, kaca 454; Al-Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, jilid 2, kaca 379.
  26. ↑ Asy-Syaikh Ash-Shaduq, Kamaluddin, 1395 H, jilid 1, kaca 331.
  27. ↑ Al-Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, jilid 8, kaca 50, hadis 13; Ash-Shaduq, Kamaluddin, 1395 H, jilid 1, kaca 321-322, hadis 3; An-Nu'mani, Al-Ghaibah, 1397 H, kaca 164, hadis 5.
  28. ↑ Sulaimian, Darsnameh Mahdawiyat, 1389 HS, jilid 3, kaca 176.
  29. ↑ Makarem Syirazi, Hukumat-e Jahani-e Mahdi, 1380 HS, kaca 251-253.
  30. ↑ Makarem Syirazi, Hukumat-e Jahani-e Mahdi, 1380 HS, kaca 251.
  31. ↑ Asy-Syaikh Ash-Shaduq, Kamaluddin, 1395 H, jilid 2, kaca 654, hadis 20 jeung 21; An-Nu'mani, Al-Ghaibah, 1397 H, kaca 314-315, hadis 7, 8 jeung 9; Ash-Shaduq, Al-Khishal, 1362 HS, jilid 2, kaca 649, hadis 43; Ath-Thabari, Dalailul Imamah, 1413 H, kaca 455; Ath-Thusi, Al-Ghaibah, 1411 H, kaca 477.
  32. ↑ An-Nu'mani, Al-Ghaibah, 1397 H, kaca 314, hadis 2; Ash-Shaduq, Kamaluddin, 1395 H, jilid 2, kaca 654, hadis 20.
  33. ↑ Sayed bin Thawus, Al-Malahim wal Fitan, 1398 H, kaca 64-65.
  34. ↑ Zamani, Hazrat Mahdi: Aineye Payambaran, 1396 HS, kaca 219; Qira'ati, Syarh Doaye Syarif Iftitah, 1392 HS, kaca 111; Samadi, Sirah Imam Mahdi AS, 1393 HS, kaca 190.
  35. ↑ An-Nu'mani, Al-Ghaibah, 1397 H, kaca 315-316, hadis 10.
  36. ↑ Al-Majlisi, Biharul Anwar, 1403 H, jilid 52, kaca 386.
  37. ↑ Sayed bin Thawus, Al-Malahim wal Fitan, 1398 H, kaca 83.
  38. ↑ Al-Hurr Al-'Amili, Itsbatul Huda, 1425 H, jilid 5, kaca 173.

Daptar Pustaka

  • Al-Irbili, Ali bin Isa, Kasyful Ghummah fi Ma'rifatil A'immah, kalawan pangantar ku Ja'far Subhani Tabrizi jeung catetan ku Sayed Hasyim Rasuli Mahallati, Tabriz, Maktabah Bani Hasyimi, 1381 H.
  • Al-Hurr Al-'Amili, Muhammad bin Hasan, Itsbatul Huda bin Nushush wal Mu'jizat, Beirut, A'lami, cetakan kahiji, 1425 H.
  • Zamani, Sayed Hasan, Hazrat Mahdi: Aineye Payambaran, Qum, Bunyad Farhangi Hazrat Mahdi Mau'ud, 1396 HS.
  • Sulaimian, Khodamorad, Darsnameh Mahdawiyat, Qum, Bunyad Farhangi Hazrat Mahdi Mau'ud, cetakan kadua, 1389 HS.
  • Sayed bin Thawus, Al-Malahim wal Fitan fi Zhuhuril Ghaibil Muntazhar, Qum, Penerbit Radhi, cetakan kalima, 1398 H / 1978 M.
  • Asy-Syaikh Ash-Shaduq, Muhammad bin Ali, Al-Khishal, ditaliti/ditiliti ku Ali Akbar Al-Ghifari, Qum, Jami'ah Mudarrisin Hauzah Ilmiyah Qum, cetakan kahiji, 1362 HS.
  • Asy-Syaikh Ash-Shaduq, Muhammad bin Ali, 'Uyun Akhbar Ar-Ridha AS, ditaliti/ditiliti ku Mahdi Lajwardi, Tehran, Penerbit Jahan, cetakan kahiji, 1378 H.
  • Asy-Syaikh Ash-Shaduq, Muhammad bin Ali, Kamaluddin wa Tamamun Ni'mah, ditaliti/ditiliti ku Ali Akbar Al-Ghifari, Tehran, Darul Kutub Al-Islamiyah, cetakan kadua, 1395 H
  • Asy-Syaikh Ath-Thusi, Muhammad bin Hasan, Al-Ghaibah, ditaliti/ditiliti ku 'Ibadullah Tehrani jeung Ali Ahmad Nashih, Qum, Darul Ma'arif Al-Islamiyah, cetakan kahiji, 1411 H.
  • Shadr, Sayed Muhammad, Al-Mausu'ah Al-Mahdawiyyah, jilid 3 (Tarikh Ma Ba'dazh Zhuhur), Beirut, Darut Ta'rif, 1412 H / 1992 M.
  • Samadi, Qanbar Ali, Sirah Imam Mahdi AS, Qum, Bunyad Farhangi Hazrat Mahdi Mau'ud, 1393 HS.
  • Ath-Thabari Al-Amuli, Muhammad bin Jarir, Dalailul Imamah, Qum, Bu'tsat, cetakan kahiji, 1413 H.
  • Al-Faizh Al-Kasyani, Mulla Muhammad Muhsin, Kitab Al-Wafi, ditaliti ku Dhiauddin Al-Husaini Al-Isfahani, Isfahan, Maktabatul Imam Amiril Mu'minin Ali AS, 1406 H / 1365 HS.
  • Qira'ati, Muhsin, Syarh Doaye Syarif Iftitah, Qum, Bunyad Farhangi Hazrat Mahdi Mau'ud, 1392 HS.
  • Al-Kulaini, Muhammad bin Ya'qub, Al-Kafi, ditaliti/ditiliti ku Ali Akbar Al-Ghifari jeung Muhammad Akhundi, Tehran, Darul Kutub Al-Islamiyah, cetakan kaopat, 1407 H.
  • Al-Majlisi, Muhammad Baqir, Biharul Anwar Al-Jami'ah li Durar Akhbaril A'immah al-Athhar, ditaliti/ditiliti ku sakelompok panalungtik, Beirut, Dar Ihya At-Turats Al-'Arabi, cetakan kadua, 1403 H.
  • Muhammadi Risyahri, Muhammad jeung sajabana, Daneshnameh Imam Mahdi AS bar Asase Qur'an, hadis wa Tarikh, Qum, Darul hadis, 1393 HS.
  • Al-Mufid, Muhammad bin Muhammad, Al-Irsyad fi Ma'rifati Hujajillah 'alal 'Ibad, ditaliti/ditiliti ku Muassasah Alul Bayt, Qum, Kongres Syaikh Al-Mufid, cetakan kahiji, 1413 H.
  • Makarem Syirazi, Nasir, Hukumat-e Jahani-e Mahdi, Qum, Nasl-e Javan, cetakan kasapuluh, 1380 HS.
  • An-Nu'mani, Muhammad bin Ibrahim, Al-Ghaibah, ditaliti/ditiliti ku Ali Akbar Al-Ghifari, Tehran, Penerbit Shaduq, 1397 H.
Dicomot ti "https://su.wikishia.net/w/index.php?title=Kabangkitan_Imam_Mahdi_AS&oldid=2677"