Lompat ke isi

Ngamandian Mayit

Nambah tutumbu
Ti wikishia
Ieu artikel ngeunaan ngamandian mayit. Pikeun ngawanohkeun mandi sabab nyabak mayit manusa, tingali mandi nyabak mayit.

Ngamandian Mayit mangrupa salah sahiji mandi wajib anu nujul kana ngumbah mayit Muslim kalayan tatacara anu husus. Dina mandian ieu, mayit kedah dikumbah tilu kali: hiji kali kalayan cai anu dicampur sidir , hiji kali kalayan cai anu dicampur kafur , sarta hiji kali deui kalayan cai bersih. Upami sidir sareng kafur teu sayogi, mayit kedah dimandian ku cai bersih wungkul, sarta upami dimandian ku cai teu mungkin, mayit kedah di tayamuman.

Wajib pikeun ngamandian mayit anu umurna opat bulan atanapi langkung. Najan kitu, syahid dikecualikeun tina hukum ieu, sarta aranjeunna dikubur tanpa dimandian heula.

Ngamandian mayit hukumna wajib kifayah, sarta pikeun ngalakukeunana, narima upah diharamkeun.

Pentingna jeung Status

Mandian mayit mangrupa salah sahiji kawajiban kifayah anu, sanggeus maotna saurang Muslim, batur-baturna kedah ngamandian anjeunna, sarta teu diidinan ngubur anjeunna sateuacan dimandian.[1] Ku alatan éta, biasana di kuburan aya tempat anu dikhususkeun pikeun ngamandian mayit[2] anu disebut kamar mandi mayit.[3] Jalma anu ngamandian mayit disebut ghassāl atanapi morde-shur (nu ngumbah mayit).[4]

Dina buku-buku hadits jeung fikih, topik ieu dibahas dina bab hukum-hukum ngeunaan mayit.[5] Dina buku Wasail al-Syi'ah , dina bab ngeunaan mandian mayit, aya 175 hadis anu dicutat ngeunaan mandian mayit.[6] Dina sababaraha riwayat, ngamandian mayit disebutkeun bisa ngajauhan panasna seuneu ti nu ngamandian sarta ngahasilkeun cahaya anu bakal dibawa nalika asup ka surga.[7] Ogé, numutkeun hiji riwayat ti Imam al-Baqir AS, ngamandian mayit mukmin nyababkeun dihampura dosa-dosa leutik (non-dosa badag) salila sataun pikeun nu ngamandian.[8]

Mayit sateuacan dimandian najis, ku alatan éta nyabak mayit sanggeus tiis nyababkeun wajibna mandi sabab nyabak mayit. Tapi sanggeus dimandian, najis mayit geus leungit sarta nyabak mayit teu nyababkeun wajibna mandian deui.[9]

Cara Ngamandian Mayit

Numutkeun fatwa marja' taqlid, mayit kedah dimandian tilu kali kalayan urutan saperti kieu: Kalayan cai anu dicampur sidir (daun bidara). Kalayan cai anu dicampur kafur(kamper). Kalayan cai bersih (murni). Dina mandian mayit, siga mandian-mandian séjénna, sanggeus niat, kudu mimitian ngumbah sirah jeung beuheung mayit, tuluy sisi katuhu awakna, sarta tungtungna sisi kénca awakna.[10]

Upami sidir atanapi kafurteu aya, mayit kedah dimandian ku cai biasa. Nanging, ngeunaan naha hiji mandian cukuplah atanapi kudu tilu mandian, aya béda pamadegan diantara ulama.[11] Ogé, upami ngamandian mayit ku cai teu mungkin, mayit kedah ditayamumman. Tapi ngeunaan naha dina tayammum kudu tilu kali siga ngamandian ku cai atanapi sakali oge cukup, aya perbedaan pendapat.[12]

Kasus-kasus Pangecualian

Hukum-hukum Lianna

  • Nu ngamandian kedah Muslim, penganut Syiah 12 Imam, geus baligh, jeung waras.[18] Ogé, mayit lalaki kedah dimandian ku lalaki, sarta mayit awéwé kedah dimandian ku awéwé.[19] Najan kitu, para mahram jeung salaki-pamajikan dikecualikeun tina hukum ieu, sanaos luyu jeung ihtiyat (katiptayan) nyaéta aranjeunna ogé, upami teu aya nu sarua jenisna, ngamandian silih ti handapeun baju.[20]
  • Numutkeun fatwa lolobana marja' taqlid, narima upah pikeun ngamandian mayit hukumna haram. Numutkeun sababaraha fatwa, upami pagawéan ieu henteu luyu jeung niat ibadah (qashd al-qurbah), mandianana ogé dianggap batal. Tapi, narima upah pikeun pagawéan persiapan sarta beberesih dihukumkeun.[21]
  • Jalma anu dihukum pati, upami sateuacan éksekusi, anjeunna geus ngamandian dirina sorangan, teu perlu deui dimandian ku batur.[22]
  • Ngalakukeun mandian mayit ku cara nyemplung (irtimasi) teu sah.[23]
  • Sateuacan dimandian, mayit kedah dibersihkeun tina kotoran (najis). Nanging, sababaraha ulama nganggap cukuplah ngabersihkeun unggal bagian awak sateuacan dimandian.[24]
  • Nu ngamandian mayit kedah ménta idin ti wali mayit.[25]
  • Teu diidinan ngamandian mayit jalma kafir.[26]
  • Sunah pikeun sirah mayit leuwih luhur batan suku-sukuna, sarta awakna dihadapkeun ka kiblat siga kaayaan jalma anu keur sakaratul maut.[27]
  • Ngagaringkeun awak mayit sanggeus dimandian ku lawon anu beresih.
  • Nu ngumbah awak mayit, bari ngumbah kudu asyik dina dzikir jeung istighfar, sarta ngulang kalimah «ربِّ عَفْوَک عفوَک» (Gusti, hampura abdi, hampura abdi kalayan hampura Anjeun)[28].
  • Nu ngumbah awak mayit, lamun ningali aya cacad dina awak mayit, teu kudu nyaritakeun ka saha waé.[29]
  • Upami mayit hirup deui sanggeus dimandian, mandianna éta teu bisa diganti pikeun wudhu.[30]

Anu Ngamandian Para Imam AS

Numutkeun sababaraha riwayat, unggal Imam ngan ukur dimandian ku Imam saterusna.[31] Dina buku-buku hadis, aya bab anu judulna «أَنَّ الْإِمَامَ لَا يُغَسِّلُهُ إِلَّا إِلامَام» (Sahingga Imam teu dimandian kecuali ku Imam), anu dikhususkeun pikeun riwayat-riwayat ngeunaan topik ieu.[32] Sanggeus syahidna Imam Mahdi AS, Imam Husain AS bakal raj'ah (dihirupkeun deui ka alam dunya) sarta bakal nanggungjawaban pikeun ngamandian sarta ngalaksanakeun salat mayit pikeun Anjeunna (Imam Mahdi).[33]

Catatan Handap :

  1. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 30.
  2. ↑ Bahrami, «غسالخانه».
  3. ↑ Dehkhodā, Lughatnāmeh, dina kecap morde-shurkhāneh.
  4. ↑ Dehkhodā, Lughatnāmeh, dina kecap morde-shur.
  5. ↑ Contona, tingali Al-Hurr al-'Āmili, Wasāil ash-Syī'ah*, 1409 H, jilid 2, kaca 477-544; Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, *Al-'Urwah al-Wutsqā*, 1419 H, jilid 2, kaca 22.
  6. ↑ Tingali Al-Hurr al-'Āmili, *Wasāil ash-Syī'ah*, 1409 H, jilid 2, kaca 477-544.
  7. ↑ Asy-Syaikh al-Mufīd, Al-Ikhtiṣāṣ, 1413 H, kaca 40.
  8. ↑ Asy-Syaikh ash-Shadūq, Tsawāb al-A'māl wa 'Iqāb al-A'māl, 1406 H, kaca 195.
  9. ↑ Ath-Thabātabā'i al-Hakim, Mustamsik al-'Urwah al-Wutsqā, Dār Ihyā` at-Turāts al-'Arabī, jilid 1, kaca 336.
  10. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 46-47.
  11. ↑ Al-Bahrāni, *Al-Hadāiq an-Nādhirah*, Muassasah an-Nasyr al-Islāmi, jilid 3, kaca 455.
  12. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 48.
  13. ↑ Asy-Syaikh al-Anṣāri, Kitāb ath-Thahārah, 1415 H, jilid 4, kaca 399.
  14. ↑ Al-'Allāmah al-Hillī, Nihāyah al-Aḥkām, 1419 H, jilid 2, kaca 235.
  15. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, Maktab Āyatullāh al-'Uẓmā as-Sayid as-Sīstānī, jilid 1, kaca 294.
  16. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, An-Nāsir Maktab Āyatillāh al-'Uẓmā as-Sayid as-Sīstānī, jilid 1, kaca 295.
  17. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 32.
  18. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 38-39.
  19. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 32.
  20. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 33-35.
  21. ↑ Bani-Hasyimi Khomeini, Taudhīh al-Masā'il Marāji', Daftar Nasyar Islāmi, jilid 1, kaca 222-223.
  22. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 41.
  23. ↑ Al-Khui, *Mawsū'ah al-Imām al-Khui*, Muassasah Ihyā Ātsār al-Imām al-Khu`i, jilid 9, kaca 9.
  24. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 47.
  25. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 22.
  26. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, 1419 H, jilid 2, kaca 30.
  27. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, An-Nāsir Maktab Āyatillāh al-'Uẓmā as-Sayid as-Sīstānī, jilid 1, kaca 303.
  28. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Sayid Muhammad Kāzim, Al-'Urwah al-Wutsqā, An-Nāsir: Maktab Āyatillāh al-'Uẓmā as-Sayid as-Sīstānī, jilid 1, kaca 304-305.
  29. ↑ Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Al-'Urwah al-Wutsqā, An-Nāsir Maktab Āyatillāh al-'Uẓmā as-Sayid as-Sīstānī, jilid 1, kaca 305.
  30. ↑ پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
  31. ↑ Al-Kulaini, Al-Kāfi, 1407 H, jilid 1, kaca 384.
  32. ↑ Contona, tingali Al-Kulaini, Al-Kāfi, 1407 H, jilid 1, kaca 384.
  33. ↑ Al-Kulaini, Al-Kāfi, 1407 H, jilid 8, kaca 206.

Daptar Pustaka :

  • Al-Bahrāni, Yusuf bin Ahmad, *Al-Hadāiq an-Nādhirah fī Aḥkām al-'Itrah ath-Thāhirah*, Diédit ku Muhammad Taqī Irawāni, Qom, Muassasah an-Nasyr al-Islāmi, teu aya tanggal terbit.
  • Bani-Hasyimi Khomeini, Muhammad Hasan, Risālah Taudhīh al-Masā'il Marāji', Qom, Daftar Nasyar Islāmi, teu aya tanggal terbit.
  • Bahrami, Farishteh, «غسالخانه», dina *Dāirat al-Ma'ārif-e Bozorg-e Islāmi*, Teheran, Markaz Dāirat al-Ma'ārif-e Bozorg-e Islāmi.
  • Al-Hurr al-'Āmili, Muhammad bin Hasan, *Wasāil ash-Syī'ah*, Qom, Muassasah Āl al-Bait, 1409 H.
  • Al-Khui, Sayid Abul Qāsim, *Mawsū'ah al-Imām al-Khui*, Muassasah Ihyā Ātsār al-Imām al-Khu`i, teu aya tanggal terbit.
  • Dehkhodā, Ali Akbar, Lughatnāmeh, Teheran, Intisyārāt Dānesygāh-e Tehrān, 1377 S.
  • Asy-Syaikh al-Anṣāri, Murtadhā, Kitāb ath-Thahārah, Qom, Kongrés Jahani Ngahormatan Syaikh al-A'ẓam al-Anṣāri, 1415 H.
  • Asy-Syaikh ash-Shadūq, Muhammad bin Ali, Tsawāb al-A'māl wa 'Iqāb al-A'māl, Qom, Dār asy-Syarīf ar-Radlī lin Nasyr, Cetakan kadua, 1406 H.
  • Asy-Syaikh al-Mufīd, Muhammad bin Muhammad, Al-Ikhtiṣāṣ, Diédit ku Ali Akbar Ghaffāri jeung Mahmūd Muhramī Zarandi, Qom, Al-Mu`tamar al-'Ālamī li Alfīyah asy-Syaikh al-Mufīd, 1413 H.
  • Ath-Thabātabā'i al-Hakim, Sayid MuSin, Mustamsik al-'Urwah al-Wutsqā, Dār Ihyā` at-Turāts al-'Arabī, teu aya tanggal terbit.
  • Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Sayid Muhammad Kāzim, Al-'Urwah al-Wutsqā, Qom, Dār at-Tafsīr, Ismā'īliyān, Cetakan kalima, 1419 H.
  • Ath-Thabāthabā'i al-Yazdi, Sayid Muhammad Kāzim, Al-'Urwah al-Wutsqā, Maktab Āyatullāh al-'Uẓmā as-Sayid as-Sīstānī, teu aya tanggal terbit, teu aya tempat terbit.
  • Al-'Allāmah al-Hillī, Hasan bin Yusuf, Nihāyah al-Aḥkām fī Ma'rifah al-Aḥkām, Qom, Mu`assasah Āl al-Bait, 1419 H.
  • Al-Kulaini, Muhammad bin Ya'qūb, Al-Kāfi, Diédit ku Ali Akbar Ghaffāri jeung Muhammad Ākhūndi, Teheran, Dār al-Kutub al-Islāmiyah, Cetakan kaopat, 1407 H.
Dicomot ti "https://su.wikishia.net/w/index.php?title=Ngamandian_Mayit&oldid=2341"