Lompat ke isi

Wafatna Nabi SAW

Ti wikishia
Bagian kidul dharih Nabi Muhammad SAW anu jarakna tilu meter ti kuburan.[1]

Wafatna Nabi Muhammad SAW mangrupa salah sahiji kajadian dina taun 11 H, anu nyababkeun paselisihan di kalangan umat Islam sarta miboga pangaruh anu ageung kana nasib maranéhna. Numutkeun pandangan anu kawentar dina Syiah, miang atanapi syahidna Nabi Muhammad SAW lumangsung dina 28 Sapar, sedengkeun numutkeun pandangan anu kawentar dina Ahlus Sunnah lumangsung dina 12 rabiul awal. Perbincangan ngeunaan miang atanapi syahidna Nabi sareng akibatna ogé mangrupa topik penting dina sajarah Islam. Dumasar riwayat-riwayat anu dicutat dina sumber-sumber rujukan Syiah sareng Sunni, Syaikh Mufid, Syaikh Thusi, sareng Allamah Hilli negeskeun yén Nabi Muhammad SAW diracun ku saurang awéwé Yahudi sareng syahid, tapi aya ogé anu nyatakeun yén Nabi miang alami. Numutkeun Sayyid Ja'far Murtadha Amili, saurang ahli sareng panalungtik sajarah Islam, Rasulullah SAW sababaraha kali jadi target percobaan pembunuhan sareng maot alatan karacunan.

Numutkeun sumber-sumber sajarah, sanggeus Wafatna Nabi Muhammad SAW, masarakat Madinah, utamana putrina Fatimah SA, kacida sedihna. Umar bin Khattab negeskeun yén Nabi can maot sareng ngancam bakal maéhan jalma-jalma anu nyatakeun yén Nabi geus tiwas, nepi ka Abu Bakar sumping sareng maca ayat 144 surat Ali Imran anu nenangkeun anjeunna. Sababaraha pihak nganggap kalakuan Umar ieu mangrupa rencana anu geus dirarancang pikeun ngadukung Abu Bakar dina kakawasaan.

Numutkeun para sejarawan, Imam Ali AS kalayan dibantuan ku sapertos Fadhl bin Abbas sareng Usamah bin Zaid nyiapkeun Nabi pikeun di kurebkeun sareng ngurebkeunna di bumi sorangan. Dina waktos panguburan Nabi, sababaraha pimpinan Anshar sareng Muhajirin ngumpul di Saqifah Bani Sa'idah sareng, sabalikna tina wasiat Rasulullah, nunjuk Abu Bakar salaku panerus Nabi.

Pangaruh jeung Pentingna

Wafatna Nabi Muhammad SAW boga pangaruh anu jelas tur penting pikeun nasib umat Islam.[2] Langsung saatos Wafatna Nabi, sakelompok tokoh Muhajirin sareng Anshar ngumpul di Saqifah Bani Sa'idah sareng milih Abu Bakar salaku khalifah.[3] Ogé, pendukung khalifah nyerang bumi Ali jeung Fatimah, minantu jeung putri Nabi, pikeun nyandak bai'at ti Ali.[4] Dina serangan ieu, Fatimah cidera[5] anu numutkeun kapercayaan Syiah nyababkeun syahidna.[6] Numutkeun kapercayaan Syiah, saatos Wafatna Nabi, wasiat-wasiatna ngeunaan panerusna Imam Ali (AS) henteu dilaksanakeun.[7] Ku kituna, paselisihan ngeunaan panerusna Nabi janten pertikaian anu jero di masarakat Islam sareng janten dasar pikeun ngawangun dua mazhab ageung, Syiah sareng Ahlus Sunnah.[8]

Di sababaraha nagara di dunya, dina ulang taun Wafatna Rasulullah SAW, dilaksanakeun upacara duka.[9] Di Iran, tanggal 28 Sapar ditetepkeun salaku dinten Wafatna Nabi sareng mangrupa libur nasional, sareng umat Syiah dina dinten ieu ngadakan upacara duka pikeun Nabi.[10]

Diracun atanapi Pupus Alami?

Ngeunaan naha Nabi Muhammad SAW maot alami atanapi alatan karacunan, aya dua laporan anu béda.[11] Sababaraha pihak nyatakeun yén Wafatna Rasulullah disababkeun ku faktor alami;[12] dina kitab Al-Kafi dumasar hiji hadis ti Imam Shadiq AS,[13] dina kitab Bashair al-Darajat (kitab hadis Syiah),[14] sareng dina Thabaqat Ibnu Sa'ad (kitab sajarah abad ka-3 H), aya laporan yén Nabi nyatakeun yén panyakit di ahir umurna disababkeun ku karacunan alatan dahar daging domba anu dibawa ku saurang awéwé Yahudi pikeun Nabi sareng para sahabat saatos perang Khaybar.[15]

Syaikh Mufid,[16] Syaikh Thusi,[17] Allamah Hilli,[18] sareng panulis sababaraha sumber Sunni sapertos Shahih Bukhari,[19] Sunan Darimi,[20] sareng Al-Mustadrak ala al-Shahihain[21] parantos negeskeun yén Wafatna Nabi (SAW) disababkeun ku karacunan. Salian ti éta, Sayyid Ja'far Murtadha Amili, sajarawan Syiah, ngumpulkeun laporan tina sumber Syiah sareng Sunni ngeunaan usaha pembunuhan Nabi[22] sareng percaya yén Nabi diracun sareng syahid.[23] Anjeunna nganggap sababaraha musuh internal salaku panyebab karacunan Nabi.[24] Sapertos anu dinukil dina tafsir Ayyashi ti Imam Shadiq AS, yén panyebab karacunan Nabi nyaéta dua ti istri-istri Nabi.[25]


Kajadian Ladud

Peta jero dharih Nabi Muhammad SAW anu ngawengku bumi anjeunna sareng bumi Sayyidah Fatimah SA.

Artikel utama : Kajadian Ladud

Kajadian Ladud, anu dianggap palsu[26] atanapi tahayul[27] ku sababaraha pihak, ogé mangrupa salah sahiji kajadian dina dinten-dinten Nabi gering. Dina Shahih Bukhari sareng Thabaqat Ibnu Sa'ad, dicaritakeun ti Aisyah yén dina dinten-dinten ahir umur Nabi nalika anjeunna pingsan alatan panyakit parna, maranéhna tuang obat Ladud (ubar pait pikeun penderita pneumonia) kana sungut Nabi, tapi Nabi nunjukkeun yén ulak ngalakukeun éta. Nalika kaayaan Nabi langkung saé, anjeunna maréntahkeun yén obat éta dituang kana sungut sadaya jalma anu hadir kecuali paman Nabi, Abbas.[28] Muhammad Shadiq Najmi, panalungtik Syiah, ngaduga yén anu ngadamel hadis ieu hoyong konfirmasi kana kalakuan Umar bin Khattab dina kajadian qalam jeung dawat, dimana anjeunna nuduh Nabi ngawur.[29]

Wafatna jeung Ngurebkeun

Nabi Muhammad SAW miang dina taun 11 H[30] di Madinah.[31] Wafatna Nabi dina dinten Senén disatujuan ku sadaya sejarawan.[32] Di kalangan Syiah, Syaikh Mufid sareng Syaikh Thusi nyatakeun tanggal 28 Sapar[33], sareng Syaikh Abbas Qumi nganggap ieu pendapat seueur ulama Syiah.[34] Numutkeun Rasul Ja'farian, panalungtik sajarah Syiah, teu aya riwayat anu jelas pikeun tanggal ieu[35], sareng umat Syiah nganut pendapat Mufid sareng Thusi.[36]

Upacara duka wafatna Nabi Muhammad SAW di Haram Imam Ali AS (28 Shafar 1445 H)[37]

Ahlusunnah ngalaporkeun Wafatna Nabi SAW dina bulan Rabiul Awal, nyaéta dina tanggal hiji[38], dua[39], sareng sababaraha pihak dina tanggal 12[40] bulan éta, sareng sababaraha nganggap ieu pendapat masyhur di Sunni.[41] Al-Irbili, panulis manaqib Syiah, dina Kasyful Ghummah ogé nyaritakeun riwayat ti Imam Baqir AS yén Wafatna Nabi (SAW) lumangsung dina 2 Rabiul Awal[42], tapi Syaikh Abbas Qumi nganggap ieu alasan taqiyah ti Al-Irbili.[43] Sanajan kitu, dua ulama Syiah séjén, Kulaini sareng Muhammad bin Jarir ath-Thabari, ogé nyatakeun yén Wafatna Nabi lumangsung dina 12 Rabiul Awal.[44]


Sumber-sumber sapertos As-Sirah an-Nabawiyyah karya Ibnu Hisyam (w. 218 H)[45], Ath-Thabaqat al-Kubra karya Muhammad bin Sa'ad (w. 230 H)[46], Tarikh Ya'qubi karya Ahmad bin Abi Ya'qub (w. 284 H)[47], Al-Irsyad karya Syaikh Mufid (w. 413 H)[48], sareng Ash-Shahih min Sirah an-Nabi al-A'zhom karya Sayyid Ja'far Murtadha Amili (w. 1441 H) ngandung bahasan ngeunaan Wafatna Nabi (SAW).[49]


Kafan jeung Ngurebkeun

Kubah Héjo anu aya di luhur makam Nabi Muhammad SAW.

Numutkeun riwayat Ibnu Sa'ad dina Ath-Thabaqat al-Kubra, sanggeus Wafatna Nabi, masarakat kacida sedihna[50], sareng putrina Fatimah SA terus-terusan nangis sarta ngucapkeun "Yaa abataah!" (duh bapak kuring!), sarta sanggeus Wafatna Nabi, teu aya anu ningali anjeunna seuri deui.[51] Dina Nahjul Balaghah, dicaritakeun ti Imam Ali AS yén sanggeus Wafatna Rasulullah SAW, dinding-dinding ogé saolah-olah ngahilu, sareng kuring anu ngurus ngumbah Nabi, dibantuan ku malaikat, sareng malaikat ogé sholat ka anjeunna, sareng ceuli kuring teu kerep tina sora-sora lemes malaikat anu sholat ka anjeunna.[52]


Numutkeun sumber sajarah, Nabi miang dina pangkuan Ali[53], sareng Ali ngumbah Nabi kalayan dibantuan ku Fadhl bin Abbas, Usamah bin Zaid, sareng jalma-jalma séjén, ngagunakeun baju anjeunna sorangan salaku kafan.[54] Numutkeun usul Ali (AS)[55], masarakat asup ka bumi Nabi sacara bergelombang sareng sholat ka Nabi tanpa ngikuti imam, sareng program ieu dituluykeun nepi ka poé saterusna.[56] Numutkeun sababaraha riwayat, aya sababaraha usulan pikeun tempat kuburan Nabi, tapi kalayan tekenan Ali yén Allah nyokot nyawa para Nabi di tempat-tempat anu paling suci, sadaya narima sareng layon Nabi di kurebkeun di tempat anjeunna miang (buminya sorangan sareng tempat cicing Aisyah).[57] Kuburan disiapkeun ku Abu Ubaidah al-Jarrah sareng Zaid bin Sahl[58], sareng Ali (AS) kalayan dibantuan ku Fadhl bin Abbas sareng Usamah bin Zaid ngubur awak Nabi.[59]


Kamar Nabi Muhammad SAW Artikel asli : Kamar Nabi Muhammad SAW Kamar nabi Muhammad SAW nyaéta tempat dikuburna Nabi Muhammad SAW, anu saméméhna mangrupa tempat cicing Nabi sareng pamajikanana, Aisyah.[60] Nabi Muhammad SAW gering di bumi ieu, miang, sareng masarakat sholat ka Nabi di bumi ieu.[61] Numutkeun usul Imam Ali AS, Nabi dikubur di bumi anu sami dimana anjeunna miang.[62]


Dina ahir abad ka-1 H, di sabudeureun Hujrah, diwangun tembok anu bentukna lima sisi. Ieu disababkeun pikeun ngajauhan kasarnaan sareng Ka'bah.[63] Dina rekonstruksi saterusna, Hujrah ieu janten bagian tina Masjid Nabawi sareng ditempatkeun dina hiji kuburan sareng bumi Sayyidah Fathimah SA.[64]

Masalah Panerusna

Hak panerusna Nabi sareng kapamingpinan pamaréntahan Muslim sanggeus Wafatna anjeunna mangrupa salah sahiji masalah pangpentingna sareng panyebab utama perpecahan di antara umat Islam.[65] Dumasar kana ieu, kajadian-kajadian sateuacan Wafatna Nabi sareng sakedap saatosna, digambarkeun salaku kajadian anu paling sensitif sareng pinuh ku politik katutupan sareng pajeulitna.[66] Dumasar analisa sumber Syiah, Nabi usaha pikeun nguatkeun panerusna Ali sanggeus pengumuman di Ghadir, ku cara ngajauhan poténsi oposisi kana khilafah Ali ku cara ngalebetkeun aranjeunna kana tentara Usamah ti Madinah,[67], nyerat wasiat ngeunaan saatosna[68], sababaraha kali negeskeun hadis Tsaqalain,[69] ngenalkeun wasi saatosna,[70] sareng nyegah dilaksanakeunana sholat jamaah ku Abu Bakar.[71]


Numutkeun laporan sajarah, pendekatan sahabat ngeunaan masalah panerusna Nabi aya dua jenis: sakelompok sahabat nyarios yén Nabi henteu nunjuk saha-saha sareng ngumpul di Saqifah Bani Sa'idah sareng milih Abu Bakar salaku khalifah,[72] sareng kelompok anu sanés, anu kalolobaanana ti Bani Hasyim, dumasar kana ucapan Nabi, percaya yén Nabi parantos nunjuk Ali pikeun saatosna, sareng ku sabab kitu, henteu acan bai'at ka Abu Bakar salami waktos.[73] Bedana dua kelompok ieu nyababkeun konflik di Madinah sareng serangan ka bumi Ali.[74] Numutkeun sababaraha laporan, Ali henteu bai'at ka Abu Bakar dugi ka saatos syahidna Fatimah.[75] Numutkeun kitab Sulaim bin Qais al-Hilali sareng sumber-sumber anu sanés, aya sababaraha jalma dina waktos hirup Nabi pikeun netepkeun panerusna anjeunna, anu kajadian ieu dina sumber-sumber anu disebatna, disebut "Shahifah Mal'unah" (naskah terkutuk).[76]

Monografi

Dina topik Wafatna Nabi Muhammad SAW, aya sababaraha karya mandiri anu lolobana ditulis ku panulis Ahlusunah, di antarana:

  • Wafat an-Nabi (SAW), karya Abdul Wahid al-Muzhaffar, ngandung alesan-alasan Wafatna, panyakit Nabi sareng lilana sareng panyababna, kajadian-kajadian nalika Wafatna, nyiapkeun sareng ngubur sareng upacara duka pikeun Nabi.[77]
  • Wafat an-Nabi Muhammad (SAW), karya Syaikh Husain ad-Darazi al-Bahrani, anu diterbitkeun ku Muassasah Balagh di Beirut.[78]
  • Wafat Rasulullah (SAW) wa Mawdhi' Qabrih, ku Nabil al-Hasani, ngandung kumaha Wafatna Nabi (SAW), tempat dikuburna, sareng paselisihan anu timbul di antara para sahabat ngeunaan ieu.[79]
  • Wafat an-Nabi (SAW) wa Azhlamat al-Madinah, karya Nizar an-Na'lawan al-Asqalani, anu diterbitkeun taun 1424 H ku Dar al-Minhaj Beirut.[80]
  • Salwat al-Ka'ib bi Wafat al-Habib (SAW), ku Ibnu Nashiruddin sareng diteliti ku Shalih Yusuf Ma'tuq, ngandung kajadian-kajadian sanggeus Wafatna, duka malaikat, ngumbah awak Nabi ku Ali bin Abi Thalib, sareng ogé materi ngeunaan murangkalih sareng istri-istri Nabi SAW.[81]

Catatan Handap :

  1. ↑ Al-Harbi, "Ta'arraf 'ala Abraz Mawjudat wa Tafasil al-Hujrah al-Nabawiyyah," Al-Arabiyyah.
  2. ↑ Tingali: Shahidi, Tarikh Tahlili Islam, 1390 H, kaca 106-107.
  3. ↑ Thabari, Tarikh al-Thabari, 1387 H, j.3, kaca 201-203.
  4. ↑ Ibnu Qutaibah, Al-Imamah wa al-Siyasah, 1410 H, j.1, kaca 30-31.
  5. ↑ Mas'udi, Itsbat al-Washiyyah, 1384 H, kaca 146.
  6. ↑ Mahdi, Al-Hujum, 1425 H, kaca 221-356.
  7. ↑ Tingali: Shahidi, Tarikh Tahlili Islam, 1390 H, kaca 106-107.
  8. ↑ Tingali: Thabathaba'i, Syi'ah dar Islam, 1378 H, kaca 28.
  9. ↑ "Marasim Salruz Rahlat Payambar A'zam (SAW) dar Kharej az Keshvar," Khabarguzari Mehr.
  10. ↑ Contona tingali: "Harekat va Tajma' Dastejat Azadari dar Salruz Rahlat Payambar A'zam (SAW) dar Bushehr," Khabarguzari Tasnim.
  11. ↑ Amili, Al-Shahih min Sirat al-Nabi al-A'zham, 1385 H, j.33, kaca 141-158.
  12. ↑ Ibnu Abi al-Hadid, Sharh Nahj al-Balaghah, 1404 H, j.10, kaca 266.
  13. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1407 H, j.6, kaca 315, hadits 3.
  14. ↑ Shaffar, Bashair al-Darajat, 1404 H, kaca 503.
  15. ↑ Ibnu Sa'ad, Al-Thabaqat al-Kubra, 1410 H, j.2, kaca 155-156.
  16. ↑ Syaikh Mufid, Al-Muqni'ah, 1413 H, kaca 456.
  17. ↑ Thusi, Tahzib al-Ahkam, 1407 H, j.6, kaca 2.
  18. ↑ Hilli, Muntaha al-Mathlab, 1412 H, j.13, kaca 259.
  19. ↑ Bukhari, Shahih al-Bukhari, 1422 H, j.6, kaca 9, hadits 4428.
  20. ↑ Darimi, Sunan al-Darimi, 1412 H, j.1, kaca 207, h.68.
  21. ↑ Hakim Naisaburi, Al-Mustadrak, 1411 H, j.3, kaca 61, hadits 4395.
  22. ↑ Amili, Al-Shahih min Sirat al-Nabi al-A'zham, 1385 H, j.33, kaca 141-158.
  23. ↑ Amili, Al-Shahih min Sirat al-Nabi al-A'zham, 1385 H, j.33, kaca 159.
  24. ↑ Amili, Al-Shahih min Sirat al-Nabi al-A'zham, 1385 H, j.33, k.159-193.
  25. ↑ 'Ayyashi, Kitab al-Tafsir, 1380 H, j.1, kaca 200.
  26. ↑ Ibnu Abi al-Hadid, Sharh Nahj al-Balaghah, 1404 H, j.13, k.32; Najmi, "Dastani Durughin darbareh Payambar A'zham (SAW)," kaca 120.
  27. ↑ Amili, Al-Shahih min Sirat al-Nabi al-A'zham, 1385 H, j.32, kaca 130.
  28. ↑ Bukhari, Shahih al-Bukhari, 1422 H, j.6, k.14, hadits 4458 jeung j.7, k.127, hadits 5712; Ibnu Sa'ad, Al-Thabaqat al-Kubra, 1410 H, j.2, kaca 181.
  29. ↑ Najmi, "Dastani Durughin darbareh Payambar A'zham (SAW)," k.120; Najmi, Adhwa' 'ala al-Shahihain, 1419 H, kaca 264.
  30. ↑ Syaikh Mufid, Al-Irsyad, 1410 H, j.1, k.182; Thabari, Tarikh al-Thabari, 1387 H, j.3, kaca 200.
  31. ↑ Syaikh Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, j.1, k.182; Thabari, Tarikh al-Thabari, 1387 H, j.3, kaca 195.
  32. ↑ Ja'farian, Sirah Rasul Allah SAW, 1383 H, kaca 682.
  33. ↑ Syaikh Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, j.1, k.189; Syaikh Thusi, Tahzib al-Ahkam, 1407 H, j.6, kaca 2.
  34. ↑ Qumi, Muntaha al-Amal, 1379 H, j.1, kaca 249.
  35. ↑ Ja'farian, Sirah Rasul Allah SAW, 1383 H, kaca 682.
  36. ↑ Ja'farian, Sirah Rasul Allah SAW, 1383 H, kaca 682.
  37. ↑ [Photos] Mourning of Imam Ali’s (AS) shrine servants on the occasion of 28th of Safar, Khabarguzari Shafaqna.
  38. ↑ Ibnu Katsir, Al-Bidayah wa al-Nihayah, 1407 H, j.5, k.254; Suhaili, Al-Raudh al-Unf, 1412 H, j.7, kaca 579.
  39. ↑ 39. Thabari, Tarikh al-Thabari, 1387 H, j.3, k.200; Suhaili, Al-Raudh al-Unf, 1412 H, j.7, kaca 579.
  40. ↑ Ibnu Katsir, Al-Bidayah wa al-Nihayah, 1407 H, j.5, k.276; Waqidi, Al-Maghazi li al-Waqidi, 1409 H, j.3, k.1089; Khalifah bin Khayyath, Tarikh Khalifah bin Khayyath, 1415 H, k.46; Mas'udi, Muruj al-Dzahab, 1409 H, j.2, k.280.
  41. ↑ Tari, "Tamalli dar Tarikh Wafat Payambar (SAW)," kaca 12.
  42. ↑ Qumi, Muntaha al-Amal, 1379 H, j.1, kaca 249.
  43. ↑ Qumi, Muntaha al-Amal, 1379 H, j.1, kaca 249.
  44. ↑ Kulaini, Al-Kafi, 1362 H, j.4, k.439; Thabari, Al-Mustarsyid, 1415 H, kaca 115.
  45. ↑ Ibnu Hisyam, Al-Sirah al-Nabawiyyah, Dar al-Ma'rifah, j.2, kaca 649-666.
  46. ↑ Ibnu Sa'ad, Al-Thabaqat al-Kubra, 1410 H, j.2, kaca 129-253.
  47. ↑ Ya'qubi, Tarikh Ya'qubi, Dar Shadir, j.2, kaca 113-115.
  48. ↑ Syaikh Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, j.1, kaca 179-192.
  49. ↑ Amili, Al-Shahih min Sirat al-Nabi al-A'zham, 1385 H, j.33, kaca 125-355 & 5-230.
  50. ↑ Ibnu Sa'ad, Al-Thabaqat al-Kubra, 1410 H, j.2, kaca 238.
  51. ↑ Ibnu Sa'ad, Al-Thabaqat al-Kubra, 1410 H, j.2, kaca 237-238.
  52. ↑ Sayyid Razi, Nahj al-Balaghah (Subhi Shalih), 1414 H, k.311, Khutbah 197; Makarem Shirazi, Nahj al-Balaghah ba Tarjumah Farsi Rawan, 1384 H, kaca 485.
  53. ↑ Ibnu Sa'ad, Al-Thabaqat al-Kubra, 1410 H, j.2, kaca 201.
  54. ↑ Ibnu Sa'ad, Al-Thabaqat al-Kubra, 1410 H, j.2, k.212 & 214; Ibnu Hisyam, Al-Sirah al-Nabawiyyah, Dar al-Ma'rifah, j.2, kaca 662-663.
  55. ↑ Syaikh Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, j.1, kaca 188.
  56. ↑ Ibnu Sa'ad, Al-Thabaqat al-Kubra, 1410 H, j.2, k.220; Ya'qubi, Tarikh Ya'qubi, Dar Shadir, j.2, kaca 114.
  57. ↑ Irbili, Kasyf al-Ghummah, 1381 H, j.1, kaca 19.Irbili, Kasyf al-Ghummah, 1381 H, j.1, kaca 19.
  58. ↑ Ibnu Hisyam, Al-Sirah al-Nabawiyyah, Dar al-Ma'rifah, j.2, kaca 263.
  59. ↑ Ibnu Sa'ad, Al-Thabaqat al-Kubra, 1410 H, j.2, k.229.
  60. ↑ الحجرة النبویة. الملائکة یحفون بالقبر الشریف Al-Madinah.
  61. ↑ Ibnu Sa'ad, Al-Thabaqat al-Kubra, 1410 H, j.2, kaca 220.
  62. ↑ Irbili, Kasyf al-Ghummah fi Ma'rifah al-A'immah, 1421 H, j.1, kaca 19.
  63. ↑ Al-Ansari, 'Imarah wa Tausi'ah al-Masjid al-Nabawi al-Syarif 'abr al-Tarikh, 1996 H, kaca 63.
  64. ↑ Ja'farian, Atsar Islami Makkah wa al-Madinah, 1387 H, kaca 256.
  65. ↑ Madelung, Jaanesyini Hazrat Muhammad (SAW), 1377 H, kaca 13.
  66. ↑ Ghulami, Pas az Ghurub, 1388 H, kaca 21.
  67. ↑ Syaikh Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, j.1, kaca 180.
  68. ↑ Bukhari, Shahih al-Bukhari, 1422 H, j.6, kaca 9, hadits 4432.
  69. ↑ Syaikh Mufid, Al-Amali, 1413 H, k.135; Ibnu Hajar Haitami, Al-Shawa'iq al-Muhriqah, 1417 H, j.2, kaca 438 & 440.
  70. ↑ Syaikh Mufid, Al-Irsyad, 1413 H, j.1, k.185; Dzahabi, Tarikh al-Islam, 1413 H, j.11, k.224; Ibnu Katsir, Al-Bidayah wa al-Nihayah, 1407 H, j.7, kaca 359.
  71. ↑ Ja'farian, Sirah Rasul Allah, 1383 H, k.679; Sulaim bin Qais, Kitab Sulaim bin Qais, 1378 H, kaca 420.
  72. ↑ Ibnu Qutaibah, Al-Imamah wa al-Siyasah, 1410 H, j.1, k.22; Ibnu Atsir, Al-Kamil fi al-Tarikh, Dar Shadir, j.2, kaca 327.
  73. ↑ Ya'qubi, Tarikh al-Ya'qubi, Dar Shadir, j.2, k.124; 'Askari, Saqifah: Barrisi Nuhud Syaklgiri Hukumat Pas az Payambar, 1387 H, kaca 99.
  74. ↑ Ya'qubi, Tarikh al-Ya'qubi, Dar Shadir, j.2, k.124; 'Askari, Saqifah: Barrisi Nuhud Syaklgiri Hukumat Pas az Payambar, 1387 H, kaca 99.
  75. ↑ Ibnu Qutaibah, Al-Imamah wa al-Siyasah, 1413 H, j.1, kaca 30-31.
  76. ↑ Sulaim bin Qais, Kitab Sulaim bin Qais, 1378 H, k.269; Qumi, Safinah al-Bihar, 1414 H, j.5, kaca 56; Ibnu Thawus, Tharaf min al-Anba' wa al-Manaqib, 1420 H, k.564; Syaikh Mufid, Al-Fushul al-Mukhtarah, 1413 H, j.1, kaca 232.
  77. ↑ Al-Muzhaffar, Wafat al-Nabi (SAW), 1386 H, kaca 3.
  78. ↑ Darazi, Wafat al-Nabi Muhammad (SAW), 1428 H, kaca 2.
  79. ↑ "Wafat Rasulullah SAW wa Mawdhi' Qabrih," Bazar Kitab Qaimiyyah.
  80. ↑ 80. Al-Na'lawan, Wafat al-Nabi (SAW), 1424 H, kaca 2.
  81. ↑ Ibnu Nashiruddin, Salwat al-Ka'ib, Dar al-Buhuts lil Dirasat al-Islamiyyah, 2007 M, kaca 211.

Daptar Pustaka :

  • Ibnu Atsir, Ali bin Muhammad, Al-Kamil fi al-Tarikh, Beirut: Dar Shadir, tanpa tahun.
  • Ibnu Abi al-Hadid, Abdul Hamid bin Hibatullah, Sharh Nahj al-Balaghah, diteliti jeung diralat ku Muhammad Abul Fadhl Ibrahim, Qom: Maktabah Ayatullah al-Mar'ashi al-Najafi, cetakan 1, 1404 H.
  • Ibnu Hajar al-Haitami, Ahmad bin Muhammad, Al-Shawa'iq al-Muhriqah 'ala Ahl al-Rafdh wa al-Dhalal wa al-Zandaqah, Beirut: Muassasah al-Risalah, cetakan 1, 1417 H.
  • Ibnu Sa'ad, Muhammad, Al-Thabaqat al-Kubra, diteliti ku Muhammad Abdul Qadir 'Atha, Beirut: Dar al-Kutub al-Ilmiyyah, cetakan 1, 1410 H.
  • Ibnu Thawus, Ali bin Musa, Tharaf min al-Anba' wa al-Manaqib fi Syaraf Sayyid al-Anbiya' wa 'Itratihi al-Atha'ib wa Tharaf min Tashrihihi bi al-Washiyyah bi al-Khilafah li Ali bin Abi Thalib, diralat ku Qais 'Aththar, diteliti ku Muassasah Pazuhesy wa Mutali'at Ashura, Mashhad: Nashr Tasu'a, 1420 H.
  • Ibnu Qutaibah, Abdullah bin Muslim, Al-Imamah wa al-Siyasah, diteliti ku Ali Syiri, Beirut: Dar al-Adhwa', 1410 H.
  • Ibnu Katsir al-Dimasyqi, Isma'il bin Umar, Al-Bidayah wa al-Nihayah, Beirut: Dar al-Fikr, 1407 H.
  • Ibnu Nashiruddin, Salwat al-Ka'ib bi Wafat al-Habib, Emirat: Dar al-Buhuts lil Dirasat al-Islamiyyah, tanpa tahun.
  • Ibnu Hisyam, Abdul Malik, Al-Sirah al-Nabawiyyah, diteliti ku Mustafa al-Saqa wa Ibrahim al-Abyari wa Abdul Hafiz Syalbi, Beirut: Dar al-Ma'rifah, cetakan 1, tanpa tahun.
  • Al-Irbili, Ali bin Isa, Kasyf al-Ghummah fi Ma'rifah al-A'immah, diteliti ku Sayyid Hashim Rasul-i Mahallati, Tabriz: Nashr Bani Hashimi, cetakan 1, 1381 H.
  • Al-Bukhari, Muhammad bin Isma'il, Shahih al-Bukhari, diteliti ku Muhammad Zuhair al-Nasir, Damaskus: Dar Thauq al-Najat, cetakan 1, 1422 H.
  • Tari, Jalil, "Tamalli dar Tarikh Wafat Payambar (SAW)", dina Majalah Tarikh Islam, No. 5, Spring 1380 H.
  • Ja'farian, Rasul, Sirah Rasul Allah (SAW), Dalil-i Ma, Qom, 1383 H.
  • Ja'farian, Rasul, Atsar Islami Makkah wa al-Madinah, Tehran: Nashr Masy'ar, 1387 H.
  • Al-Hakim al-Naisaburi, Muhammad bin Abdullah, Al-Mustadrak 'ala al-Shahihain, diteliti ku Abdul Qadir Musthafa, Beirut: Dar al-Kutub al-Ilmiyyah, cetakan 1, 1411 H.
  • "Harekat va Tajma' Dastejat Azadari dar Salruz Rahlat Payambar A'zam (SAW) dar Bushehr", Khabarguzari Tasnim, tanggal publikasi: 5 Aban 1398 H, tanggal aksés: 1 Mordad 1403 H.
  • Al-Hilli, Hasan bin Yusuf, Muntaha al-Mathlab fi Tahqiq al-Madzhab, Mashhad: Majma' al-Buhuts al-Islamiyyah, 1412 H.
  • Khalifah bin Khayyath, Tarikh Khalifah bin Khayyath, diteliti ku Najib Fawaz, Beirut: Dar al-Kutub al-Ilmiyyah, 1415 H.
  • Al-Darimi, Abdullah bin Abdul Rahman, Sunan al-Darimi, diteliti ku Husain Salim al-Darani, Saudi Arabia: Dar al-Mughni lil Nashr wa al-Tauzi', cetakan 1, 1412 H.
  • Al-Darazi al-Bahrani, Syaikh Husain, Wafat al-Nabi Muhammad (SAW), Beirut: Muassasah Balagh, cetakan 1, 1428 H.
  • Al-Dzahabi, Muhammad bin Ahmad, Tarikh al-Islam, diteliti ku Umar Abdul Salam, Beirut: Dar al-Kitab al-Arabi, cetakan 2, 1413 H.
  • Sulaim bin Qais, Kitab Sulaim bin Qis, diteliti ku Muhammad Baqir al-Ansari al-Zanjani, Qom: Nashr al-Hadi, cetakan 1: 1420 H/1378 H.
  • Al-Suhaili, Abdul Rahman, Al-Raudh al-Unf fi Syarh al-Sirah al-Nabawiyyah, Beirut: Dar Ihya al-Turath al-Arabi, cetakan 1, 1412 H.
  • Sayyid Razi, Muhammad bin Husain, Nahj al-Balaghah (li al-Shabhi Shalih), Qom: Nashr Hijrat, cetakan 1, 1414 H.
  • Syahidi, Sayyid Ja'far, Tarikh Tahlili Islam, Tehran: Markaz Nashr Daneshgahi, 1390 H.
  • Syaikh Thusi, Muhammad bin Hasan, Tahzib al-Ahkam, diralat ku Muhammad Akhundi, Tehran: Dar al-Kutub al-Islamiyyah, cetakan 4, 1407 H.
  • Syaikh Mufid, Muhammad bin Muhammad, Al-Amali, diteliti ku Husain Ustad Wali wa Ali Akbar Ghaffari, Qom: Kongres Syaikh Mufid, cetakan 1, 1413 H.
  • Syaikh Mufid, Muhammad bin Muhammad, Al-Irsyad fi Ma'rifah Hujaj Allah 'ala al-'Ibad, Qom: Al-Mu'tamar al-'Alami li Alfiyah al-Syaikh al-Mufid, 1413 H.
  • Syaikh Mufid, Muhammad bin Muhammad, Al-Fushul al-Mukhtarah min al-'Uyun wa al-Mahasin, dihimpun ku Sayyid Murtadha, Qom: Al-Mu'tamar al-'Alami li Alfiyah al-Syaikh al-Mufid, 1413 H.
  • Syaikh Mufid, Muhammad bin Muhammad, Al-Muqni'ah, Qom: Kongres Dunyawi Hezareh Syaikh Mufid, cetakan 1, 1413 H.
  • Al-Shaffar, Muhammad bin Hasan, Bashair al-Darajat, Qom: Maktabah Ayatullah al-Mar'ashi, cetakan 2, 1404 H.
  • Thabathaba'i, Sayyid Muhammad Husain, Syi'ah dar Islam, Jami'ah Mudarrisin Hauzah Ilmiyyah Qom, Daftar Intisharat Islami, 1378 H.
  • Thabari, Muhammad bin Jarir bin Rustam, Al-Mustarsyid fi Imamah Amir al-Mu'minin Ali bin Abi Thalib (AS), diteliti ku Ahmad Mahmudi, Tehran: Muassasah al-Tsaqafah al-Islamiyyah li Kausyanpur, 1415 H.
  • Thabari, Muhammad bin Jarir, Tarikh al-Thabari (Tarikh al-Umam wa al-Muluk), diteliti ku Muhammad Abul Fadhl Ibrahim, Beirut: Dar al-Turath, cetakan 2, 1387 H.
  • Al-'Amili, Sayyid Ja'far Murtadha, Al-Shahih min Sirah al-Nabi al-A'zham, Qom: Dar al-Hadits, cetakan 1, 1385 H.
  • Al-'Askari, Sayyid Murtadha, Saqifah: Barrisi Nuhud Syaklgiri Hukumat Pas az Rahlat Payambar, dikelola ku Mahdi Dasyti, Qom: Daneshgah Ushul al-Din, 1387 H.
  • Al-'Ayyasyi, Muhammad bin Mas'ud, Tafsir al-'Ayyasyi, Tehran: Al-Mathba'ah al-'Ilmiyyah, cetakan 1, 1380 H.
  • Ghulami, Yusuf, Pas az Ghurub: Tahlil Rukhdadha-ye Pas az Rahlat Payambar (SAW) ta Payan 'Asr Sewomin Zaman-dar, Qom: Nashr Najm al-Huda, 1388 H.
  • Al-Qumi, Syaikh Abbas, Muntaha al-Amal, Qom: Dalil-i Ma, cetakan 1, 1379 H.
  • Al-Kulaini, Muhammad bin Ya'qub, Al-Kafi, diteliti jeung diralat ku Ali Akbar Ghaffari wa Muhammad Akhundi, Tehran: Dar al-Kutub al-Islamiyyah, cetakan 4, 1407 H.
  • Madelung, Wilferd, Jaanesyini Hazrat Muhammad (SAW): Pazuhesyi Piramun Khilafat Nokhostin, ditarjamahkeun ku Ahmad Nama'i wa Jawad Qasemi wa Muhammad Jawad Mahdawi wa Haidar Reza Dhabit, Mashhad: Bunyad Pazuhesyha-ye Islami Astan Quds, 1377 H.
  • "Marasim Salruz Rahlat Payambar A'zam (SAW) dar Kharej az Keshvar", Khabarguzari Mehr, tanggal publikasi: 22 Azar 1394 H, tanggal aksés: 6 Dey 1402 H.
  • Al-Mas'udi, Ali bin Husain, Muruj al-Dzahab wa Ma'adin al-Jauhar, diteliti ku As'ad Daghir Yusuf, Qom: Muassasah Dar al-Hijrah, 1409 H.
  • Al-Mas'udi, Ali bin Husain, Itsbat al-Washiyyah li al-Imam Ali bin Abi Thalib, Qom: Nashr Ansariyan, 1384 H.
  • Al-Ansari, Muhammad Hasan Abdul Qadir, 'Imarah wa Tausi'ah al-Masjid al-Syarif al-Nabawi 'abr al-Tarikh.
  • Al-Muzhaffar, Abdul Wahid, Wafat al-Nabi (SAW), Qom: Intisharat al-Maktabah al-Haidariyyah, cetakan 1, 1386 H.
  • Makarem Shirazi, Naser, Nahj al-Balaghah ba Tarjumah Farsi Rawan, diteliti ku Muhammad Ja'far Imami wa Muhammad Reza Asytiyani, Qom: Madrasah Imam Ali bin Abi Thalib (AS), 1384 H.
  • Al-Mahdi, Abdul Zhahra, Al-Hujum 'ala Bait Fatimah, Tehran: Intisharat Barg-i Ridhwan, 1425 H.
  • Al-Najmi, Muhammad Shadiq, "Dastani Durughin darbareh Payambar A'zham (SAW)", dina Faslnameh Miqat Haj, No. 58, Winter 1385 H.
  • Al-Najmi, Muhammad Shadiq, Adhwa' 'ala al-Shahihain, Qom: Muassasah al-Ma'arif al-Islamiyyah, 1419 H.
  • Al-Na'lawan al-'Asqalani, Nizar, Wafat al-Nabi (SAW) wa Azhlamat al-Madinah, Beirut: Dar al-Minhaj, 1434 H.
  • Al-Waqidi, Muhammad bin Umar, Al-Maghazi li al-Waqidi, diralat ku Marsden Jones, Beirut: Muassasah al-A'lami lil Mathbu'at, 1409 H.
  • "Wafat Rasul Allah (SAW) wa Mawdhi' Qabrih", Bazar Kitab Qaimiyyah, tanggal aksés: 17 Dey 1402 H.
  • Al-Ya'qubi, Ahmad bin Abi Ya'qub, Tarikh al-Ya'qubi, Beirut: Dar Shadir, cetakan 1, tanpa tahun.
  • "[Photos] Mourning of Imam Ali’s (AS) shrine servants on the occasion of 28th of Safar", Khabarguzari Shafaqna, tanggal publikasi: 14 Séptémber 2023 M, tanggal aksés: 22 Juni 2024 M.
Dicomot ti "https://su.wikishia.net/w/index.php?title=Wafatna_Nabi_SAW&oldid=2084"